نسل Z (Generation Z)، که گاهی به آن "نسل اینترنت" یا "نسل دیجیتال" نیز گفته می‌شود، به افرادی اشاره دارد که معمولاً بین اواسط دهه ۱۹۹۰ تا اوایل دهه ۲۰۱۰ متولد شده‌اند.
«وقتی به نسل Z فکر می‌کنم، به یاد نوجوانانی می‌افتم که در دورانی به‌دنیا آمدند که همه‌چیزش آنلاین بود. انگار از همان ابتدا، زندگی‌شان با نور آبی صفحه‌های نمایش گره خورده بود. یادم می‌آید روزی که برادرزاده‌ام، که یکی از همین نسل است، داشت با گوشی‌اش ویدیوهای آموزشی می‌دید و همزمان در حال چت با دوستانش بود. تعجب می‌کردم که چطور می‌تواند این همه کار را با هم انجام دهد، اما برای او این فقط یک روز عادی بود.
این نسل در دنیایی بزرگ شده که هر سوالی جوابش یک سرچ ساده در گوگل است. برخلاف ما که مجبور بودیم برای پیدا کردن پاسخ، کتاب‌ها را زیرورو کنیم یا از کسی بپرسیم، آن‌ها به سرعت به اطلاعات دسترسی دارند. به یاد دارم روزی که از او پرسیدم: «چطور این‌قدر خوب تکنولوژی را می‌فهمی؟» با خنده گفت: «ما با این چیزها بزرگ شدیم؛ مثل نفس کشیدن است.»
اما چیزی که بیشتر مرا به فکر فرو می‌برد، این است که با وجود این همه امکانات و سرعت، گاهی احساس می‌کنم کمی تنهاترند. شاید همین شبکه‌های اجتماعی که زندگی‌شان را پر کرده، گاهی دیواری شده باشد بین آن‌ها و لحظه‌های ساده و انسانی. یک بار گفت: «عمو، دوست دارم دنیای شما را تجربه کنم؛ دنیایی که در آن همه‌چیز این‌قدر سریع نبود.» این حرفش مثل تلنگری بود که یادم آورد هر نسل با چالش‌های خاص خودش دست‌وپنجه نرم می‌کند، حتی اگر از بیرون همه‌چیزش مدرن و راحت به نظر برسد.
نسل Z، برای من مثل آینه‌ای است که هم آینده را نشان می‌دهد و هم گاهی نوستالژی گذشته را زنده می‌کند. نسل سرشار از سرعت، اما شاید کمی تشنه معنا.»
اللهم عجل لولیک الفرج
✍ عبدالکریم نعناکار
@ofoghe_andisheh
