تصور کنید فردی هستید که از صندلی چرخدار استفاده می کنید، در پیاده رو در حال حرکتید که نگاه ترحم آمیز فردی که از مقابل شما رد می شود، توجه تان را جلب می کند؛ در طول مسیر هم چند عابر، به محض دیدنتان، با صدای بلند خدا را شکر می کنند، چون از اینکه در شرایط شما قرار ندارند، خوشحال هستند.
چه احساسی پیدا میکنید؟ این تنها یک نمونه ی خیلی کوچک از زندگی روزمره افراد دارای معلولیت است.
- 13 آذر، سوم دسامبر چه روزی است؟
این روز در سال 1992 از سمت سازمان ملل متحد، «روز جهانی معلولان»، نامگذاری شد و هدف آن ارتقای جایگاه افراد دارای معلولیت و اصلاح نگرش و باور عمومی نسبت به آنها است.
- وظیفه جامعه چیست؟
مهم ترین کار این است که دیدگاه خود را بهبود دهیم. نباید به آنها به چشم کسانی نگاه کنیم که استعدادهای کمتری از سایرین دارند، بلکه برعکس، تفاوت آنها این است که باید پشتکار بسیار زیادی برای رسیدن به اهدافشان با وجود چالش های بیشتر داشته باشند و در این راه ما باید تا حد توان راه را برایشان هموار کنیم.
- در تعامل با افراد دارای معلولیت چه رفتارهایی مناسب است؟
در ادامه متن، به چند نکته اشاره کرده ایم که خوب است به آنها توجه کنیم.
1. از به کار بردن واژه هایی که به آنها حس ناتوانی را القا می کند، خودداری کنیم؛ مثل افلیج، ناتوان و ...
2. موقع استفاده از وسائل عمومی، برای آنها حق ویژه ای قائل شویم؛ مثلا در اتوبوس یا مترو
3. بدون سوال از آنها، کمکشان نکنیم. ابتدا بپرسیم که اگر نیاز به یاری ما دارند، وارد عمل شویم.
4. اگر پرستار یا فرد دیگری همراه شان هست، به جای آنها، مستقیما با خود شخص دارای معلولیت صحبت کنیم.
5. بدون اجازه آنها از وسائل خاص این افراد مثل صندلی چرخدار، عصای سفید، سمعک و ... استفاده نکنیم.
6. درباره چگونگی بروز معلولیت از آنها سوال نپرسیم.
7. بهتر است موقع صحبت با افرادی که روی ویلچیر می نشینند، به جای ایستادن، روی زانوی خود خم شویم.
8. رفتار صحیح با این افراد را به کودکان بیاموزیم و تفاوت ها را توضیح دهیم.
9. با خانواده ی آن ها مهربان باشیم و با شرایط آن ها همراهی کنیم.
آنچه که مهم است، تعامل با این افراد ظرافت خاصی را می طلبد و باید به گونه ای عمل کنیم که منجر به بهبود عزت نفس و احساس خودباوری آن ها شود.
نرگس رضازاده
