#برای_حسرت_یک_زندگی_معمولی
🦋 پروانه همیشه نماد عشق و عاشقی نیست .
پروانه بودن همیشه به معنای رهایی از پیله نیست .
پروانه همیشه استعاره از عاشق و معشوق دلسوخته نیست.
بعضی اوقات پروانه بودن به معنای درد و رنج و اشک است .
گاهی اوقات پروانه ها محکوم می شوند به مرگ...
🦋میخواهم از پروانه های ایرانی بگویم ، از بیماران پروانه ای
از همان پروانه هایی که در پیله ی درد و رنج گرفتار شده اند .
🔸بیماری که درمان قطعی ندارد و تنها درمان موقتش برای تسکین درد ، پانسمانی مخصوص است که تنها در کشور سوئد تولید می شود ، اما از سال 2018 به لطف دلسوزی های آمریکا ، تحریم شدیم و کشور سوئد از ترس آمریکا دیگر به پروانه های ایرانی پانسمان نفروخت.
🔸از آن موقع به بعد ، پروانه ها نتوانستند لباس مناسب بپوشند و از خونه بیرون بروند ، چون آن زخم های ملتهب به پارچه می چسبد و آن موقع است که باید برای در آوردن لباس از تن ، پوست را از پارچه جدا کرد ، چه درد وحشتناکی!!! حتی تصورش هم نفس را در سینه حبس می کند.
🔸از آن موقع به بعد ، عضو های بدن شان آرام ، آرام خورده می شود و بعد هم در نهایت به قطع عضو منجر می شود .
🔸راست ! آیا تا به حال تجربه سوختگی خفیف را داشته اید؟ حتی اگر گوشه انگشتت به کتری آب داغ بسوزد تا مدت ها دردش آزارت می دهد ، اما...
می گویند درد زخم های بیماران پروانه ای برابر است با درد سوختگی درجه ۳ که در آن تمام لایه های پوست تخریب می شود .
🔸از همه این ها که بگذریم ، یک سوال !
چرا آمریکا پانسمان بیماران پروانه ای را تحریم کرد ؟ آخر تحریم دارو ؟ آن هم تحریم پانسمان پروانه ها؟
مگر آمریکا مدافع حقوق بشر نیست ؟! پس چرا پروانه ها را در پیله خفه می کند و می کشد.
🦋 پس چرا آن ها را در حسرت یک زندگی معمولی می گذارد ؟!
#بیماران_پروانه_ای
#بیماران_خاص
#تحریم