نفوذ» کلیدواژه‌ای مهیب و مشترک در فیلم های امیرعباس ربیعی / نگاهی به فیلم سینمایی ضد
به بهانه اکران فیلم سینمایی ضد در لبنان، به سراغ معرفی، نقد و بررسی این فیلم رفته ایم.
فیلم سینمایی ضد دومین ساخته امیرعباس ربیعی بعد از ساخت فیلم «لباس شخصی» است. لباس شخصی فیلم خوش ساختی بود که در جشنواره ۳۸ فیلم فجر به نمایش درآمد. فیلم ضد هم همانند فیلم قبلی ربیعی در حال و هوای دهه شصت تولید شده است که حالا به مرحله ی اکران در کشور لبنان هم رسیده است.
فیلم سینمایی ضد در ژانر درام سیاسی اثری از امیرعباس ربیعی است که آذر ماه امسال در سینماهای کشور اکران شد و از روز ۱ اسفند ۱۴۰۲ اکران فیلم ضد بصورت آنلاین، آغاز شده است. اگر بخشی از تیزر فیلم ضد را دیده باشید، حال و هوای سیاسی آنرا احساس می کنید.
روند پرداخت و بازنمایی موضوعات و حوادث مهم و ملتهب تاریخ سیاسی معاصر از اواسط دهه ۹۰ در سینمای ایران، جانی دوباره گرفت. فیلم‌هایی مانند: «سیانور» به کارگردانی بهروز شعیبی، «امکان مینا» به کارگردانی کمال تبریزی و «ماجرای نیمروز» به کارگردانی محمدحسین مهدویان، از پیشگامان شکل‌گیری این روند بودند و در ادامه، آثار دیگری مثل: «ماجرای نیمروز: رد خون» به کارگردانی مهدویان، «لباس شخصی» به کارگردانی امیرعباس ربیعی و «مصلحت» ساخته حسین دارابی نیز به بسط و امتداد آن کمک کردند.
در میان فیلم‌هایی که وقایع و موضوعات تاریخ سیاسی معاصر به‌ویژه سوژه‌هایی حساس و ملتهب از دهه ۶۰ را مبنا و دستمایه روایت‌پردازی خود قرار داده‌اند، «نفوذ» کلیدواژه‌ای مهیب و مشترک محسوب می‌شود و ازقضا امیرعباس ربیعی کارگردان جوان سینمای ایران، در هر دو اثر سینمایی خود یعنی «لباس شخصی» و «ضد»، به‌شکل ویژه‌ای بر این کلیدواژه تمرکز کرده است. ربیعی به‌واسطه بازخوانی تاریخ سیاسی معاصر در فیلم‌هایش، تلاش کرده است تا به کشف ابعاد رازآلود و واکاوی زوایای پیدا و پنهان «نفوذ» بپردازد و اساسا بخش قابل‌توجهی از اهمیت کار او در قامت یک فیلمساز، به تلاشی که برای بازشناسی و رمزگشایی از این کلیدواژه تاریخ‌ساز و در عین‌حال تاریخ‌سوز بکار می‌گیرد، بازمی‌گردد.
نیایش احمدی
ادامه خبر در لینک زیر :
https://qudsonline.ir/xbg3k
