ماهها پیش اتفاق هولناکی در گوشهای از دنیا به وقوع پیوست و در عرض چند هفته، زندگی میلیاردها انسان در سرتاسر کره خاکی را دست خوش تغییراتی بنیادین نمود. از آن روز به بعد، تاریخ بشریت از نو نوشته شد.
........................
کویید ۱۹، اگر چه مانند آن دسته از ویروسهایی که در فیلمهای هالیوودی انسان را آلوده کرده و به زامبی تبدیل میکند نبود، اما موفقشد جمعیت زیادی از همنوعانمان را از صفحه روزگار بر کنار کند. بر خلاف باور رایج عموم، دنیا در مواجهه با این موجود نو ظهورکوچکترین آمادگیای نداشت و مجدداً، آنچه که در فیلمها و اقتباسهای سینمایی در مورد توانمندی بشر هنگام رو یا رویی با اتفاقاتغیر مترقبه نمایش داده میشد، تنها خیالی واهی و تصّوری به دور از واقعیت بود.
.........................
همهگیری کرونا زندگی انسانها را به گونهای تحت تاثیر خود قرار داد که تا پیش از آن، حتی تصورش نیز به دور از ذهن و محال مینمود. در مدت زمان کوتاهی مرزهای هوایی و زمینی مشترک بین کشورها بسته شد. شهرها یکی یکی در قرنطینه فرو رفتند، تجمعات بیش از دوالی سه نفر رسماً ممنوع اعلام شد و خانه نشینی به یک الزام و قانون تبدیل شد. در این میان فعالیت بسیاری از مشاغل به دستوردولتها غیر قانونی اعلام شد و جریمههای نقدی سنگینی برای تردّدهای غیر ضروری شهروندان در نظر گرفته شد. برای هر شهر ساعتخاموشی خاصی معین گردید و بدین ترتیب، ارتباطات و فعالیتهای انسانی رفته رفته به پایینترین سطح ممکن در طول تاریخ رسید.
..........................
حال پس از گذشت ۴۰۰ روز، قدم زدن در ساعات پایانی روز، مانند آنچه که در انیمه شهر اشباح به تصویر کشیده شد، میماند. محلههابه طرز باورنکردنی در صلح و آرامش به سر میبرند و دیگر خبری از قیل و قال، هیاهو و ازدحام جمعیت در گوشه و کناری نیست. جزطنین باد و ندای پرندگان، و آژیر آمبولانسی که هر از چند گاهی از دور دستها به گوش میرسد و یادآور از دست رفتن جان مبتلاییدیگر میشود، صوت و صدای دیگری توانایی شکست سکوت حاکم بر شهر را ندارد.
در خیابانها به ندرت ممکن است با شخص دیگری رو به رو شوی. خودروها که روزگاری تصور جدایی از آنها به نظر ناممکن میرسید،در کوچه و خیابانها بلا استفاده رها شده و آرام آرام زیر لایهای از خاک دفن میشوند. از مقابل خانهها که میگذری، اهالی منزل را درکنار یکدیگر اما هر کدام را غرق در دنیای مختصّ خود میبینی. یکنفر دنبالهرو اخبار تلویزیون، دیگری سرگرم شرکت در کلاسهایآنلاین، فردی دیگر سرگرم گشت و گزار در شبکههای اجتماعی و آن یکی مشغول گفت و گوی تصویری با تلفن همراه. مدتهاست کهسینماها به دست فراموشی سپرده شدهاند؛ بر سر در رستورانها عبارت: تا اطلاع ثانوی تعطیل است، خودنمایی میکند و دیگر خبری ازنوشیدن یک فنجان هات چاکلت داغ و یا یک میلک شیک وسوسه کننده در محیط دنج و کم نور کافهها نیست.
.........................
بیش از یک سال است که از ظهور کرونا میگذرد. گزارشها تا بدین لحظه حاکی از آن است که تلفات انسانی در قیاس با جنگ جهانیاول و دوم، فراتر از حدّ انتظار بوده و تاکنون نیز اخباری مبنی بر کاهش روند ابتلا به این بیماری در دنیا منتشر نشده است.
آیا بار دیگر ما انسانها پیروز میشویم؟
به چه قیمتی؟