امشب کنسرت آنلاین گروه رستاک را تماشا کردم. عالی هستند. عااااالی. اینجوری هم خوبه که بشینی تو خونه یا حتی دراز بکشی و چایی بخوری و تماشا کنی. ولی به شدت منتظرم اوضاع که خوب شد برم کنسرت حضوریشون. بس که خوبند. اصلا داریم بهتر از اینها؟!
امروز عکسی منتشر شده از متروی شلوغ تهران. آخرین بار که مترو سوار شدم، روزی اواخر بهمن ماه بود. دعوت شده بودم به کنسرت گروه رستاک که مربوط به جشنواره فجر بود. دوست عزیز قدیمی برای تولدم هدیه داده بود و چقدر هم عالی و لذت‌بخش. با مترو رفتم تا تئاتر شهر. اونجا منتظر دوستم ایستادم. غروب بود و شلوغ شلوغ. این مدل شلوغی بی‌آزار را دوست دارم. کمی قدم زدم و بعد ایستادم به تماشا... تماشای شهر شلوغ. دوستم رسید و بعد کلی گپ‌وگفت رفتیم تالار وحدت.
موقع برگشت هم از مترو استفاده کردیم. همچنان شلوغ بود. هرگز فکر نمی‌کردم بعد از آن، استفاده از مترو جزو کارهای خطرناک شود. فکر نمی‌کردم شلوغی شهر هم ناخوشایند بشه و ریسک‌دار. کار عادی و معمولی همین چند ماه پیش، بشه آرزو و امید. امید به اینکه روزی در آینده نزدیک، سوار مترو بشی و بری تو شلوغی شهر قدم بزنی تا برسی به تماشای یک کنسرت. به همین سادگی.
