باز هم یک روز از زندگی من گذشت و هنوز از مشتق و انتگرال استفاده‌ای نکرده‌ام!
اکثر ما بارها و بارها این نقد را شنیده‌ایم. حالا چه جدی و از زبان صاحب نظران و چه به صورت جوک و لطیفه، در شبکه‌های اجتماعی.
در نگاه اول این مطلب درست به نظر می‌آید. در مدرسه درسی را خواندیم که هیچ جایی استفاده نکردیم و آنچه را که واقعا در زندگی نیاز داشتیم یاد نگرفتیم.
اما ...
این مسئله فقط در حد نقد و لطیفه نیست و ممکن است که به صورت یک سؤال جدی مطرح شود. آن هم از طرف دانش‌آموزها. «که من برای چی درس بخونم؟ وقتی بزرگترها معتقدند درس‌ها به دردشون نخورده، من تو مدرسه با چه انگیزه‌ای و چرا باید درس بخونم؟»
به این سؤال چطور باید جواب داد؟
اگه به دانش آموز بگوییم که بله، حق با شماست و درس مدرسه کاملا بیهوده است، چه حسی برایش ایجاد می‌کنیم؟ به هر حال او باید به این مسیر ادامه دهد و درس بخواند. این پاسخ نه تنها کمکی نمی‌کند، که کاملا ناامید کننده و بازدارنده است و این خیلی بدتر هست اگر نوجوان حس بیهوده‌گی داشته باشد.
شاید که، رفتن و حرکت کردن حتی در مسیر اشتباه، بهتر باشد از ماندن در حالت سکون و ناامیدی. آن هم در سن نوجوانی.
پس چه باید کرد؟ چه جوابی باید داد؟ آیا واقعا درس خواندن کاری بیهوده است؟ انتگرال یاد گرفتیم تا در زندگی روزمره استفاده کنیم؟ یا هدف چیز دیگری هم می‌تواند باشد؟
یک مثال بزنم:
فرض کنید شما هر روز من را می‌بینید که در کناری ایستاده‌ام و دست راستم را از آرنج، باز و بسته می‌کنم. نمی‌دانید چه می‌کنم و به نظر کار خاص و هدفمندی نیست... ولی بعد از مدتی ماهیچه دست راست من، قوی و ورزیده می‌شود و کاملا با دست چپم فرق خواهد داشت. چون ورزش داده شده است.
این یک واقعیت علمی است که مغز و ذهن ما هم درست مثل ماهیچه‌هایمان می‌توانند قوی شوند. با ورزش‌های مخصوص خودشان. با محاسبات ریاضی. با حل مسائل سخت. با درس خواندن و حفظ کردن و تلاش کردن. حالا مغزی که در نوجوانی ورزیده شده، در بزرگسالی بهتر فکر می‌کند، بهتر درک می‌کند، بهتر یاد می‌گیرد و بهتر مسائلی از جنس زندگی و نه ریاضی را حل می‌کند.
بنابراین این یک حقیقت است که درس خواندن واقعا لازم و ضروری است و کاربردی نه مستقیم که بلکه اساسی در آینده فرزندان ما دارد.
البته که جای آموزش خیلی مهارت‌های ضروری در مدارس خالی است ولی درس مدرسه، اضافی و زیادی نیست.
از این رو، خوب‌تر این است که نوجوانان را به درس خواندن زیاد تشویق کنیم و در کنار آن، سایر مهارت‌ها را آموزش دهیم تا دنیا برای آنها و آینده آنها جای بهتری برای زندگی شود.
