این یادداشت را قبلا نوشته بودم. زمان امتحان‌های آخر سال تحصیلی گذشته که تازه کلاس و آزمون آنلاین باب شده بود. بعد آن هم دیدیم و شنیدیم که همه آن امتحان‌های غیرحضوری، با تقلب گسترده تمام شد و رفت.
حالا هم زمان امتحان‌های دی ماه است. باز هم به شکل آنلاین. باز هم میزان درخواست‌ها برای انجام این آزمون‌ها بجای بچه‌ها، فراوان است. می‌دانم همه معلم‌ها این درخواست‌ها را دارند و البته اغلب اظهار نارضایتی می‌کنند و آنها هم حاضر نیستند در این تقلب شرکت کنند. جالب اینجاست که در برنامه "دیوار" آگهی برای این مورد هم هست که ما هستیم تا بجای شما امتحان دهیم! در بعضی صفحات اینستاگرامی هم دیدم که این مطلب به وضوح نوشته شده. اصلا صفحه برای همین راه اندازی شده. کسب و کاری جدید بر پایه آزمون آنلاین. با مخاطب زیاد و درآمد مکفی. حالا باوجوداین، چرا هنوز هم سراغ مدرسین می‌روند، نمی‌دانم. درست است یا نادرست؟ نمی‌دانم. من انجام نمی‌دهم و راستش می‌ترسم از آینده‌ای که فارغ‌التحصیلانش به این شکل درس خوانده باشند. نگرانم برای جامعه‌ای با کارشناسان بی‌سوادتر.
حالا چند مدل از این درخواست‌ها را بخوانیم:
_بعضی‌ها عنوان می‌کنند که حاضرند هر هزینه‌ای برای اینکار بپردازند.
-بعضی‌ها فقط درخواست کمک دارند. یکی کلی از وضعیت نامساعدش نوشته بود و در آخر گفته بود شما هم ثواب می‌کنید و بهتر است از علم خود در راه یاری به دیگران استفاده کنید.
-بعضی از قبل وقت می‌گیرند؛ فلان تاریخ ساعت فلان امتحان دارم و...
-بعضی دقیقه نودی هستند؛ من فردا صبح امتحان دارم. یا... سلام الان آنلاین هستید من سؤال بفرستم؟!
-بعضی کلک می‌زنند و می‌خواهند به هوای اشکال درسی، گولت بزنند!
و
...
و در پایان، یعنی چه می‌شود؟
