اصولا در مباحث تربیتی و به خصوص تربیت فرزند و کودک و نوجوان دو نگاه وجود داره.
نگاه اول اینه که ما، یعنی پدر،مادر،مربی یا هرکس دیگه ای تربیت رو انجام میدیم
نگاه دوم که میگه ما،یعنی همون پدر،مادر،مربی یا هر کس دیگه ای تربیت رو انجام نمیدیم،یا ساده بگم ما کسی رو تربیت نمیکنیم اونه که خودش خودش رو تربیت میکنه.
اگر بخوام خیلی ریشه ای و آکادمیک این بحث رو باز کنم و بسطش بدم شاید لازمه نوشتن صد ها شاید هزاران صفحه مطلب باشه که هم از حوصله خودم خارجه هم از حوصله مخاطب
اما از اونجایی که قرار نیست توی این مطلب کل مباحث تربیتی رو ریشه یابی کنیم من در حد اینکه این مطلب سر نخ برای مطالعه عمیق تر مباحث تربیتی باشه یک سری توضیحات میدم که آغاز استارت مطالعه در بحث تربیت باشه
خب،برای تربیت انسان اول از همه باید به این نگاه کنیم که چی میخوایم،یا نه، از کی چی میخوایم.
یعنی هم باید بدونی که انسان چیه و کیه و هم وقتی فهمیدی باید چیزی که از تربیت اون انسان میخوای رو طبق چیستی انسان انتخاب کنی
مثلا شما هیچ وقت نمیتونی یه موش رو جوری تربیت کنی که مثل گاو شیر بده هر چقدر هم که میخوای استاد تربیت حیوانات باش
در مرحله اول باید رفت انسان رو شناخت،باید رفت دید که اصلا این انسان چی هست ، چه خصوصیاتی و چه ویژگی هایی داره
بعد که شناخت بهش پیدا شد تازه باید اومد و طبق شناخت براش هدف گذاری کرد،چون اگه شناخت اول شکل نگیره قطعا در مرحله هدف گذاری هم به مشکل میخوریم
مثل این میمونه که من برم داخل یه پیتزا فروشی بگم یه کاسه آب مغز بده،قطعا بعد از شوکه شدن من رو از اونجا میندازن بیرون
حالا من هر چقدر هم آدم خفنی باشم پیتزا فروشی به من آب مغز نمیده که،چرا؟چون اصلا نمیتونه این کار رو بکنه،آفرینشش یه چیز دیگه بوده،وظیفه اش یه چیز دیگه بوده
پس تا الان دو کار مهم برای شروع مطالعه و علم تربیتی رو گفتیم با هم
اما الان بحث ما اینجا نیست
گره بحث ما یکم عقب تره که آیا اصلا انسان رو تربیت میکنن یا تربیت میشه خودش
گره و سوال جدی این سواله
برای جواب دادن هم باید علاوه بر انجام اون دو کار باید نسبت به اصل خود کلمه و کار تربیت هم آگاهی کامل پیدا کرد
تربیت یعنی چی
اصلا چرا تربیت؟چرا تعلیم نه؟
تفاوت این ها چیه
دو کتاب مربی و تربیت و تربیت دینی کودک که مجموعه صحبت های آقای حائری شیرازی در باب تربیت جمع آوری شده خیلی میتونه مقدمه ای مفید و کاربردی برای شناخت مباحث مطرح شده بالا باشه
البته بعد از خوندن این کتاب ها تازه جرقه فکر کردن به مدل های تربیتی مختلف توی ذهن آدم میخوره و یه جورایی استارت کار کسیه که میخواد در فضای تربیت کودک و نوجوان شروع به مطالعه مبنایی کنه
حتی برای کسایی که نگاه دینی هم ندارند این دو کتاب میتونه خیلی مفید باشه
یکی از خوبی های کتاب اینه که هم لحن و کلام حائری شیرازی خیلی ساده و روانه و هم اینکه مثال های خیلی خوبی برای جا انداختن بحث برای عموم به کار برده.
حائری با نگاه جامعی که نسبت به مسائل مختلف حول کار تربیتی داره میتونه خیلی از دیدگاه های مختلف رو به سوی خودش جذب کنه
می توانید جامعه شناسی را از خانه کشف کنید و خانه را از جامعه شناسی کشف کنید.محیط مدرسه جایی برای تجربه جامعه شناسی و مسائل جامعه شناسی است.
در کل این دو کتاب رو میتونم به دو عده خیلی پیشنهاد بدم
البته از اقای محی الدین حائری شیرازی حدود ده دوازده تا کتاب بیرون اومده که خوندن اون کتب هم خالی از لطف نیست
