تخصص گرایی نمرده، کلاه برداری کردن با اسم تخصص و مدرک گرایی سخت شده.
*اگر میخواید بخونید لطفا تا آخر بخونید.*
کتاب رو خوندم، سرتاسر پروپاگاندای حزب دموکرات امریکا بود اون دسته متخصصینی که مردم امریکا (و مردم جهان) دیگه آدم حسابشون نمی کنن،دسته به اصطلاح متخصصینی بودن که دانششون رو ابراز کلاه برداری کرده بودن مثل اقتصاددانهایی که برای چاپیدن بودجه عمومی توسط رفیق های خودشون تزهای مسخره ای مثل
تورم فقط حاصل انتظارات تورمی مردمه و اگه بی سر و صدا پول چاپ کنیم مشکلی پیش نمیاد (من اقتصاددان نیستم ولی دیدم که این حرف هم در ایران و هم در ونزوئلا و هم در هند و هم در ترکیه و هم در اروپا در دوران کرونا و هم امریکا بعد از بحران ۲۰۰۸ اشتباه بوده)
یا ایده احمقانه تری مثل جمله معروف
اگر تزریق پول ناگهانی باشه بعدم ناگهانی قطع بشه تورم ایجاد نمی کنه
یا اون دسته به اصطلاح جامعه شناسانی که هر تحقیقشون بی برو برگرد نتیجه اش میشه اینکه
سفید پوستای جهان یه مشت برده دار پست فطرتن.(مدل ایرانیش: تقصیر مردمه،بی آبی، گرونی، گرما هوا و... تقصیر مردمه)
کتاب میگه متخصصین هم اشتباه میکنن ولی کمتر از مردم عادی دقیقا اینجا رو باش موافقم ولی وقتی ما میبنیم یه سری آدم به صرف داشتن مدرک از دانشگاه های بزرگ، متخصص حساب میشن، و ما تا الان چیزی جز اشتباه ازشون ندیدیم. چی؟ (کل کسانی که سیستم پولی فعلی جهان رو میچرخونن و به نظرشون تورم چیز )
مردم نمیگن من بیشتر میفهمم، میگن اگه قرار من ۶۰ درصد اشتباه کنم یک به اصطلاح متخصص ۵۰ درصد، خب چه نیازی به اون متخصص هست؟
وگرنه اتفاقا اعتماد مردم به سیستم های مهندسی،ریاضیاتی، مدیریتی، مالی و... که دارن خروجیش رو میبینن خیلی بیشتر شده
مثلا هیچ وقت قبلا کسی حاضر نمیشد یه ریاضی دان براش تصمیم بگیره ولی الان تمام تیمهای ورزشی مشاور آماری و آنالیزور آماری و مهندس داده دارن یا قبلا کسی تو ماشین خودران نمی نشست ولی الان تسلا بخاطر خودران بودنش پرفروش شده.
یا سرمایه گذاران شرکتها، سرمایههای چند صد میلیاردی شون رو در اختیار انسانهایی قرار میدن که تخصصشون استخدام کردن انسانهاست. و حتی بعضا برون سپاری مکنن این کار رو.
یا ملت پول برای تخصص دکوراسیون هزینه میکنن یا تخصص گل آرایی یا تخصص آرایش و... یا مردم جهان دارن حاصل دست رنجشون رو میزارن روی یک سری صفر ویک که حاصل کار متخصصین هست (کریپتوکارنسی ها، دیتابیس بانکها، نرم افزارهای معاملاتی،نرم افزارهای مشاوره معاملاتی و...).
هیج وقت در طول تاریخ مردم جهان به تخصص و متخصصین در این حد که تو قرن ۲۱ اعتماد دارن، اعتماد نداشتن مردم حاضرن زندگی و مرگشون رو بدن دست تخصص کسانی که دستگاه تزریق دارو رادیو اکتیو اتوماتیک رو ساخته. امروز مردم تو اتوبان ها جون شون رو در اختیار تخصص سازندگان الگوریتمهای ماشینهای خودران میذارن. سربازها و نظامیها توی میدان جنگ به معنی واقعی کلمه، جونشون رو در اختیار تخصص مهندسین میذارن
در طول تاریخ حتی پادشاهان به ندرت مشاوره مالی میگرفتن ولی امروزه بخش بزرگی از مردم طبقه متوسط جهان حداقل ۲ ۳ بار در طول عمرشون مشاوره مالی درباره خرید خونه و ماشین و اوراق بهادار و بقیه چیزا میگیرن این جمله که
مردم به متخصصین بی اعتنا شدن
صرفا یک دروغ بزرگه که حاصل تلاش یک سری کلاه بردار آکادمیک برای کلاه برداری هست. وقتی این دسته کلاه بردارها میبینن دیگه اسم دکتر و مهندس و پروفسور یا اسم دانشگاه برای مردم اهمیت نداره و مردم بجای اینکه بگن:
وای طرف چه خفنه، تو دانشگاه استنفورد(شریف) درس خونده،
میپرسن:
طرف چیکار کرده تا الان و چیا بلده
به این نتیجه میرسن که مشکل از مردمه که دیگه به تخصص اهمیت نمیدن.
وقتی یه شیاد مثل نسیم طالب رو میبینن که کتاب مینویسه درباره رندومنس و اشکالات سیستم مالی متمرکز، و در همون حالت با بیت کوین و بقیه کریپتوها و پولهای خصوصی هم مخالفت میکنه. یا شیادهای نیویورک تایمز رو میبینن که ادعا مقابله با نژاد پرستی میکنن و میگن تخصصشون خبرنگاریه و در عین حال شهردار زن سیاه پوست رو بایکوت میکنن به جرم جمهوریخواه بودن و اخبار بدون منبع منتشر میکنن یا مثلا ما توی ایران نمونه اش رو فراوان دیدیم. شیادهای کارشناس شبکه های لندنی که میگن با سیستم مخالفن، بعد ۱۰ ساعت تو صف انتخابات منتظر میمونن که به همین سیستمی که باش مخالفن، رای بدن. مسلمه که به کل اون دسته از به اصطلاح متخصصین مشکوک بشن.