بر اساس تعريف سازمان جهاني توريسم، گردشگري يا معادل انگليسي آن توريسم، به كليه فعاليتهاي افرادي اطلاق مي شود كه به مكانهايي خارج از محيط عادي خود به منظور گذراندن ايام فراغت، انجام كار و ساير هدفها، براي مدت كمتر از يك سال ميروند. به اين ترتيب، محدوده توريسم از مسافرتهايي كه صرفاً به منظور گذراندن تعطيلات وسپري كردن چند روز براي ديدار دوستان و آشنايان و بازديد از مناطق جذاب انجام ميگيرد، بسي فراتر مي رود. توريسم در معاني وسيع آن، علاوه بر گروه اشاره شده، شامل افرادي ميشود كه در ارتباط با كار و حرفه خويش یا به قصد درمان سفر مي كنند و آنان كه فعاليتهاي علمي و تحقيقاتي انجام مي دهند.
گردشگري مجموعه تعاملهايي است كه در فرايند جذب و ميهمانداري ، بين توريستها، سازمانهاي مسافرتي، دولتهاي مبدأ، دولتهاي ميزبان و مردم محلي برقرار مي شود.
صنعت گردشگری 12% از تولید ناخالص داخلی جهان و 7% از مشاغل دنیا را ایجاد نموده است.
از ديد اقتصادي می توان گردشگری را نوعي مهمان نوازي تجاري تلقي نمود كه طي آن ميزبانان به بهترين نحو از ميهمان خود پذيرايي كرده و سعي دارند تا خاطرات و تجارب خوشايندي برايشان فراهم نمايند، اما از اين مهمان نوازي منفعت نيز حاصل مي كنند. كارشناسان اقتصاد منطقه اي، گردشگري را به عنوان تنها عامل استقرار منابع و توسعه مناطق كمتر توسعه يافته معرفي میکنند.
عواملي كه براي طبقه بندي اشكال مختلف گردشگري مورد استفاده قرار مي گيرند يكسان نيستند. تا قبل از جنگ جهاني اول امكان تفكيك اشكال گردشگري را با توجه به طبقات اجتماعي وجود نداشت، در حالي كه امروزه بايد عواملي را مورد استفاده قرار داد كه اين عوامل شامل، عامل زمان، مكان، وسيله مسافرت، انگيزه و هدف است.
تمپارکها از نظر زمانی در دستهبندی بازدید در تمام یا بیشتر فصول سال قرارمیگیرند و مدت استفاده از آنها 1 یا نهایتا 2 روز تصور میشود.
در تقسیمبندی مکانی، تمپارکها معمولا مقصدی شهری (یا اطراف شهر) به حساب میآیند و آن دسته از پارکهایی که شهرت بینالمللی دارند یا از طریق رسانههای دیگر مانند فیلم و انیمیشن حمایت یا تبلیغ میشوند ، به عنوان مقصد گردشگری بین الملی نیز به حساب میآیند، در مورد بیشتر تمپارکها بخصوص پارکهای منطقه ای، بازدیدکنندگان عمدتا ساکن همان منطقه هستند و درصد کمتری نیز از شهرهای دیگر.
در شاخهی انگیزهی سفر، اصلی ترین گروهی که تمپارک را می توان در آن جای داد تفریحی است، اما درصدی از گروه فرهنگی و ماجراجویانه و حتی مذهبی(در مورد تمپارکهای دارای تم مذهبی) را می توان به آن اختصاص داد. و نهایتا، در دسته وسایل سفر، به جز مواردی که تمپارکها به عنوان مقصد گردشگری از شهرها یا کشورهای دیگر مشتری جذب میکنند، در حالت عادی دسترسی زمینی به صورت جاده ای و در بعضی از موارد ریلی با استفاده از قطارهای شهری مدنظر است.
هر پديده يا عامل انگيزشي كه در مقصد جذابيت ايجاد كرده و منجر به مسافرت فرد يا افرادي از نقاط مختلف به مقصد گردشگري شود جاذبه ناميده مي شود.
وجود جاذبهها يكي از مهمترين دلايل مسافرت مردم به يك مقصد خاص است. جاذبههاي گردشگري به عنوان عامل جذب با توجه به ويژگيهاي خاص و جذابيتهايي كه دارند، مي توانند گردشگران را از نقاط مختلف و سرزمينهاي دور به سمت خود بكشانند. هر چقدر جاذبه گردشگري متنوع تر، منحصر بفردتر و جذابتر باشد از قدرت كشش بالاتري برخوردار خواهد بود و در نتيجه حوزه نفوذ وسيعتري خواهند داشت. اهميت جاذبهها به حدي است كه وجود امكانات اقامتي و پذيرایي، فروشگاههاي مرچندایز، و صنايع دستي حداقل به وجود چند جاذبه اوليه بستگي دارد كه اين جاذبههاي اوليه ممكن است به صورت منفرد بوده و يا اينكه با جاذبههاي بزرگتر يا كوچكتر خود تركيبشدهباشند.