نمره رضایت: 30
انتخاب بازیگران: 30
بازی بازیگران: 60
سرگرم کنندگی: 40
محتوا: 20
ایده: 30
*نمره نهایی: 35
بعد از سه گانه ماتریکس، ساخت چهارمین اثر، جسورانه و ریسک پذیر بود. ممکن بود تکمیل کننده و پررنگ کننده خط داستان قبلی باشد، یا از آن طرف ممکن بود خاطرات آثار پیشین را خراب کند. اما متاسفانه گزینه دوم اتفاق افتاد...
داستان تا اواسط فیلم پراکنده، گیج کننده و نامفهوم بود، حتی تا آخر داستان هم یه سوالاتی که از اول به وجود آمده بود پاسخی داده نشد. مشخص بود فیلمنامه نویس فقط شوق خلق یک ماتریکس جدید را دارد و داستان مناسبی را برای آن انتخاب نکرده است، عوامل فیلم حتی به خاطرات مخاطبین هم احترام نگذاشته‌اند. تمام سه گانه قبلی را زیر سوال برده‌اند که اثر چهارم را به کرسی بنشانند. بازیگرانی مخاطبین طی سه فیلم با آنها اخت گرفته اند و به آنها عادت کرده اند، ناگهان در فیلم چهارم تغییر میکند و ناخودآگاه بین مخاطب و فیلم فاصله می‌اندازد. تداخل زمانی انتشار ماتریکس 4 و جان ویک 4 نیز به دلیل اینکه چهره کیانو ریوز در هر دو فیلم دقیقا مثل هم است، باعث میشود ذهن مخاطب، مدام بین فضای این دو فیلم سفر کند و در نتیجه دل زدگی بیننده را به همراه دارد. درباره جلوه های ویژه نیز، میتوان گفت همانند فیلم های پیشین، خوش ساخت و سرگرم کننده بود.
لازم به ذکر است که چهارگانه ماتریکس، به ترتیب از شماره 1 تا 4، با افت کیفیت مواجه شده و ماتریکس 1، بهترین فیلم بین 4 اثر بوده و قابل احترام تر می‌باشد.
در مجموع ماتریکس 4 فیلمی نبود که برای زمان گذاشتن برای آن در آخر راضی بوده باشم، و احساس کردم وقتم تلف شده است. اما همچنان دیدن کیانو ریوز در فیلمی جدید، خالی از لطف نبود...
