◙ پرهام فرهنگ وصال
◙ نوشته شده در ۴ آگست ۲۰۲۱
دشمنان می‌خواهند مسئولیت زدن کشتی تجاری «مرسر استریت» را گردن ما بیاندازند، در حالی که ما قویاً هرگونه دخالت در این واقعه را تکذیب کرده‌ایم. کشتی با پرچم لیبریا خارج از آب‌های سرزمینی عمان در شمال دریای عربی و غرب اقیانوس هند، حرکت می‌کرده. یک چیزی که دشمنان می‌گویند پهپاد انتحاری بوده، به کشتی برخورد می‌کند و دو نفر کشته می‌شوند: یک انگلیسی و یک رومانیایی.
ابتدا در خبرها چنین گفته شد که مالک کشتی یک تاجر اسرائیلی (عیال عوفر) بوده؛ اما بعداً مشخص شد مالک کشتی ژاپنی بوده، ولی مدیریت آن تحت نظر یکی از شرکت‌های آقای عوفر (گروه دریایی زودیاک) قرار داشته. تازه این شرکت هم ثبت و مستقر در انگلیس است. خلاصه اینکه اسرائیل یا هیچ فرد اسرائیلی در این واقعه آسیبی ندیده، نه جانی و نه مالی.
آمریکای جهان‌خوار ولی فیتیله را بالا کشیده و طی بیانیه‌ای از طرف وزارت‌خارجه می‌گوید: “ما مطمئنیم که ایران این حمله را انجام داده. الان هم داریم برای گام بعدی با شرکای خودمان کار می‌کنیم. منتظر باشید که به‌زودی یک پاسخ مناسبی خواهیم داد.“
اما رژیم صهیونیستی مستقیم از طریق نخست‌وزیرش ورود کرده و تخت‌گاز رفته: “من با اطمینان مطلق به این قطعیت رسیده‌ام که ایران حمله به کشتی را ترتیب داده. توقع ما این است که جامعه جهانی به ایران حالی کند که چه اشتباه بزرگی کرده. در هر حال ما بلدیم چطور به‌طریقی که خودمان می‌دانیم به ایران پیام دهیم.”
حال از ترکیب این سه موضع چه می‌فهمیم؟ پاسخ نسبتاً ملایم انگلیس که تازه یک کُشته هم داده کجا، وحشی‌بازیِ رژیم صهیونیستی که هیچ آسیبی ندیده کجا! آمریکا هم که کلاً فضولِ کار همه است، ولی اینجا وسط را گرفته. از تجمیع این سه موضع چه باید بفهمیم؟
پیام واضح است. ترجمهٔ لُری آنچه این سه دارند به ایران می‌گویند: “ببین، بنای ما این بود که تو ضعیف و توسری‌خور بمانی. نشد. به هر درایت و زور و ضرب و سمجیِ آخوندواری بود، گردن‌کلفت شدی. الان هم فهمیدیم می‌توانی زمین‌گیرمان کنی. ولی لطفاً تو هم بیا و بفهم که ما هم می‌توانیم بزنیم و زندگی را به کامت زهرمار کنیم. پس بیا و بنشین عین آدم قال را بکنیم و اینی که سر سفره هست را یک‌جوری تقسیم کنیم. ضمناً عربستان هم هست، حتی شده در حد یک استخوان.”
جناب رئیسی، به‌نظر بنده هم قال را بکنید. یک هدف عالی و متعالی این بود که کار به ید باکفایت شما و خادمان صالح و پاک‌نهاد و روشن‌ضمیر و انقلابی انجام شود، نه مشتی غرب‌زدهٔ اصلاح‌چی و اعتدالی و لیبرال‌مسلک. الحمدالله که با درایت نسبی رای‌دهندگان به جنابعالی، به‌انضمام درایت مطلق رای‌ندهندگان، این مهم محقق گردید.
آقای دکتر، به‌نظرم خوب است حواس‌مان به برخی تجارب بشری باشد. آمریکا با آن‌همه تیر و تفنگ و طیاره چرا آخرسر جلوی ویتنامِ لخت و عور مغلوب شد؟ چون افراط کرد. آن‌قدر درگیری را کش داد که فرصت طلایی در میانهٔ نبرد برای خروج در اوج از دست رفت؛ و فضای سیاست داخلی از یک سمت و فشار جهانی از سمت دیگر، همه‌چیز را قیچی کرد.
ما هم به‌اندازه‌ای که باید، می‌توانیم در شعاع دوهزارکیلومتری خارج از مرزهای سرزمینی‌مان «انا رجلٌ» بگوییم. بس است. یا حداقل، فعلاً بس است. حرص بزنیم همین هم خدای‌نکرده بیات می‌شود. بالاخره ته‌تهش بقیه هم — هرچند پلشت و بوگندو — باید یک گوشه‌ای از این گلیم جا برای نشستن داشته باشند دیگر.
فرض کنید مثل همین طالبانِ الدنگ که راهی نداریم جز اینکه وجود نحس‌اش را باور داشته باشیم. بکنید قال را آقا، بکنید. اگر هم سوالی بود یا کاری از ما ساخته بود، بفرمایید. بی‌مزد و بی‌منت در خدمتیم. کاپ هم مال شما.
◙ پرهام فرهنگ وصال
◙ نوشته شده در ۴ آگست ۲۰۲۱
