هیچهایک روشی برای سفر کردنه که بیشتر افراد ماجراجو به سراغش میرن و به جای استفاده از وسایل حمل و نقل رایج، که هزینه هم داره، از ماشین‌های عبوری استفاده می‌کنن. به قولی بهش "مرامی‌سواری" هم میگن. اینجوری هم تو هزینه‌ی سفر صرفه‌جویی می‌کنن و هم با آدم‌های مختلف و خلق و خوها و فرهنگ‌های مختلف آشنا میشن. البته برای کسانی که به این روش سفر می‌کنن قسمت دوم، یعنی آشنایی با آدمای جدید تو الویت قرار داره.
هیچهایک تو ایران طرفدارها و مخالف‌های خودش رو داره. بعضی معتقدن هیچهایک تو ایران تبدیل به یه وسیله برای سوء استفاده از مردم مهربان محلی شده؛ و قرار نیست سفر هیچهایک صد درصد رایگان تموم بشه. بعضی هم میگن هیچهایکرها می‌تونن مثل گرده‌پراکنی زنبورها، در ترویج و اشاعه‌ی فرهنگ‌های بومی نقش زیادی داشته باشن و با ورود به بطن زندگی بومی به اون‌ها ارزش بدن.
برای شروع یک سفر به سبک هیچهایک، داشتن یک همسفر ِ ماجراجو و یه کوله پشتی ِ سبک کافیه! و اما توصیه‌هایی برای کسانی که قصد هیچهایک دارن:
سپیده، یکی از کاربرهای پادپرس از تجربه‌ش میگه:
تجربه‌ی هیچهایک با تریلی (از کرمان تا بم) خیلی عالی بود. آقایی که باهاش همسفر شدیم همسرش رو چند سال پیش به علت سرطان از دست داده بود و از اون موقع خیلی کم به خونه سر زده بود (بچه‌هاش هم بزرگ شده بودن). کلی تجربه‌ی سفر داخلی و خارجی داشت و واقعن لذت بردیم از صحبتاش! از بار بردن به افغانستان گفت، ماجراهای زمانی که ریگی تو سیستان و بلوچستان نفوذ داشته، سفرش به شرق آسیا و اروپا، از کرمانشاه گفت… با هم میوه خوردیم و بهمون آبنبات داد!
این متن به کمک دیدگاه کاربران در پادپرس تهیه شده. اگر تجربه‌ای از هیچهایک دارین یا دوس دارین بیشتر در این مورد بدونید، با استفاده از لینک‌های زیر بهمون بگید:
چه جوری میشه یه رایگان سوار هیچهایکر شد؟
آیا تا به حال تجربه‌ی هیچهایک در سفر رو داشتین و باهاش موافقین؟
