پارسا زهابی (زاده ۲۰ شهریور ۱۳۸۸ در شهر خرم آباد) نوازنده کمانچه، بداههنواز موسیقی سنتی ایرانی است. وی با سبک جدیدی در نوازندگی و بداههنوازی در دستگاههای موسیقی ایرانی به نسل نو موسیقی دستگاهی ایران به شمار میآید.
تحصیلات و آموزش
پارسا زهابی از سن ۹ سالگی آموزش کمانچه را زیر نظر استاد مختار فلاحی آغاز کرد. در ادامه مسیر حرفهای خود، با راهنمایی استاد سامان صمیمی به فراگیری موسیقی و تکنیکهای نوازندگی پرداخت. علاوه بر نوازندگی، آموزشهای تئوری موسیقی و سلفژ را نزد نازنین نیکجو گذراند و در سطوح پیشرفتهتر به تکمیل مهارتهای خود نزد استاد اردشیر کامکار پرداخت.
فعالیتهای حرفهای
پارسا زهابی عضو فعال ارکستر آکادمی موسیقی ویلن است و به طور مستمر در اجراهای این ارکستر حضور دارد.
سبک نوازندگی او ترکیبی از عمق موسیقایی، دقت تکنیکی و استفاده هوشمندانه است که بداههنوازیهایش را با بیانی پویا و منحصربهفرد همراه میکند. وی همچنین در آثار خود به تأثیرپذیری از موسیقی نواحی لُرستان و تلفیق آن با ساختارهای کلاسیک موسیقی ایرانی توجه ویژهای دارد.
آثار
از مهمترین آثار پارسا زهابی میتوان به آلبوم «زهی عشق» اشاره کرد که شامل سه قطعه «زهی عشق»، «بیابان عشق» و «صحرا» است و نمونهای برجسته از تلفیق بداههنوازی با فرمهای سنتی موسیقی دستگاهی به شمار میآید. قطعه «بازتاب غروب» و همچنین قطعه مستقل «سرچوپی»، با بهرهگیری از ریتمهای محلی لری، نمونهای از بازآفرینی و توسعه موسیقی نواحی است.
پارسا زهابی به عنوان یکی از نوازندگان جدید موسیقی سنتی ایران شناخته میشود
