سرمایهگذاری خطرپذیر شرکتی یکی از زیرمجموعه‌های سرمایهگذاری خطرپذیر است و به روشی برای سرمایهگذاری مستقیم وجوه یک شرکت در استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای نوپا اطلاق می‌شود. این روش سرمایهگذاری معمولا توسط شرکت‌های بزرگی انجام می‌شود که مایل هستند سرمایه خود را در شرکت‌های کوچک، مبتکر و نوآور سرمایهگذاری کنند. آن‌ها این کار را از طریق توافق‌نامه‌های سرمایهگذاری مشترک و دریافت بخشی از سهام انجام می‌دهند. شرکت سرمایه‌گذار خطرپذیر همچنین ممکن است در زمینه‌های دیگری مانند مدیریت و بازاریابی، اهداف استراتژیک یا اعتبار مالی به استارتاپ مذکور کمک برساند.
این نوع از سرمایهگذاری جسورانه چگونه شکل گرفته است؟
سرمایهگذاری خطرپذیر شرکتی به عنوان زیرمجموعه‌ای از سرمایهگذاری خطرپذیر در پی ظهور گسترده شرکت‌های نوپا در حوزه فناوری پا به عرصه گذاشت. هدف اصلی شرکت‌های خطرپذیر یا CVC، کسب مزیت رقابتی یا نفوذ به شرکت‌های جدید و نوآوری است که احتمال می‌دهند در آینده به یکی از رقبای جدی در دنیای تجارت تبدیل شوند.
سرمایه‌گذارهای خطرپذیر شرکتی به صندوق‌های سرمایهگذاری شخص ثالث متکی نیستند و امروزه، این نوع سرمایهگذاری به سرعت در حال گسترش است. سرمایه‌گذاران خطرپذیر شرکتی بر خلاف سرمایه‌گذاران سنتی، به دنبال به دست آوردن مالکیت کامل استارتاپ‌ها نیستند بلکه تنها بخشی از سهام آن را به دست می‌آورند و ترجیح می‌دهند که تیم مدیریتی استارتاپ در تصمیم‌های استراتژیک، استقلال خود را حفظ کند.
برای آشنایی کامل با سرمایهگذاری خطرپذیر شرکتی، به لینک زیر مراجعه کنید:
