نگارش 18 خرداد 1398
ایاس (EOS) رمزارزی با عرضه‌ای متفاوت از بقیه پروژه‌ها بود. عرضه اولیه (ICO) اون حدود یک سال طول کشید و به این صورت بود که در بازه‌های زمانی مختلف، هرکسی متناسب با ایتریومی که پرداخت می‌کرد توکن بهش تعلق می‌گرفت. بنابراین از ابتدا مشخص نبود که چه بهایی رو دارید به ازای هر توکن پرداخت می‌کنید و این نحوه عرضه پیچیدگی‌های خاص خودش رو داره که به نظرم خیلی به نفع خریدارها نباشه.
حالا ایاس دیگه توکن روی شبکه‌ی ایتریوم نیست و بالاخره شبکه‌ی اختصاصی خودش رو ایجاد کرده. (اگر توکن ایتریوم داشتید، برای انتقال به شبکه‌ی اصلی قبل از موعد مشخصی باید مطابق با این راهنما عمل می‌کردید)
در شبکه‌ی ایاس تعداد مشخصی Block Producer (سازنده بلاک) وجود دارن که با رای دادن (Vote) از طرف کاربرها تعیین می‌شن و وظیفه‌ی تایید تراکنش‌ها و پیش بردن شبکه رو به دوش می‌گیرن. (نیاز به توضیح بیشتر)
تا به حال هزاران رمزارز به وجود اومدن اما ارزهایی که واقعا کار متفاوتی انجام داده باشن کم دیده می‌شه. رمزارز EOS ویژگی‌های خاص خودش رو داره و براش باید مفاهیمی مثل موارد زیر رو وقت کوتاهی بزارید و یاد بگیرید.
مشابه با بیشتر رمزارزها شما یک جفت کلید دارید که کلید عمومی رو در اختیار بقیه قرار می‌دید و به صورت عمومی برای بعضی کارها معرفی‌ش می‌کنید و از کلید خصوصی متناظر با اون برای اثبات مالکیت اون کلید عمومی استفاده می‌کنید. در ایاس کوین‌ها، رم، پردازنده، شبکه و… همگی متعلق به یک حساب (۱۲ حرفی) هستند. و یک یا چند کلید عمومی برای دسترسی (Permission) استفاده از اون‌ها معرفی می‌شه. شاید همه‌ی کیف پول‌ها این قابلیت رو به شما ارائه ندن ولی در ایاس شما می‌تونید به کلیدهای مختلف وزن‌های متفاوتی بدید و مشخص کنید که برای انجام تراکنش چه وزنی نیاز هست. همینطور یک کلید می‌تونه دسترسی به چندین حساب داشته باشه و هر ترکیبی که مد نظرتون باشه قابل اعمال هست.
پردازنده (CPU) زمانی هست که شبکه برای تراکنش‌های شما صرف می‌کنه و شبکه (Net) مقدار فضایی از بلاک‌ها هست که تراکنش شما اشغال می‌کنه. این منابع با در نظر گرفتن ظرفیت شبکه و به میزان سکه‌هایی که شما گرو (stake) گذاشتید به نسبت همه‌ی سکه‌های گرو گذاشته شده اختصاص داده می‌شه. برای کارهای روزمره یک یا ۱.۵ ایاس برای CPU و همین مقدار برای Net گرو گذاشتن احتمالا مناسب باشه. ولی اگر می‌خواید با dAppهای مختلف کار کنید احتمالا به ایاس بیشتری نیاز دارید. این مقادیر رو خود حساب یا حساب دیگه‌ای به نمایندگی (delegate) می‌تونه گرو بزاره. منابع پردازنده و شبکه پس از مصرف شدن در طول ۳ روز مجددا پر می‌شن و قابل استفاده هستن. زمانی هم که تصمیم گرفتید این منابع رو نیاز ندارید و می‌خواید سکه‌های گرو گذاشته‌تون رو به حساب خودتون برگردونید، باید ۳ روز صبر کنید.
بر خلاف CPU و Net، رم پس از استفاده دیگه برگشت‌پذیر نیست. این منبع باید خریداری بشه (یا می‌تونه فروخته بشه) و قیمت اون مطابق با عرضه و تقاضای بازار تعیین می‌شه. داده‌هایی که روی برنامه‌های غیر متمرکز (dApps) ذخیره می‌شه نیاز به رم داره و همینطور ایجاد حساب جدید (برای ذخیره جزئیات حساب مثل نام، زمان ایجادش و…) نیاز به حدود ۴ کیلوبایت رم داره.
من از کیف پول‌های Scatter (دسترسی با کلید خصوصی) و Fairy Wallet (دسترسی با لجر) برای ایاس استفاده کردم که هر دو خوب هستن و قابلیت‌های خاص خودشون رو دارن.
اگر توکن ایاس رو روی شبکه‌ی ایتریوم داشتید و مطابق با این راهنما برای انتقال به شبکه‌ی اصلی ایاس اقدام کردید، الان باید یک حساب برای شما ایجاد شده باشه. یک اکسپلورر ایاس پیدا کنید و با وارد کردن کلید عمومی خودتون می‌تونید اسم حساب رو پیدا کنید و جزئیات دارایی و تراکنش‌هاش رو ببینید. و برای دسترسی به حساب‌تون هم که می‌تونید از کیف‌پول‌های این کوین استفاده کنید.
همونطور که گفته شد باز کردن حساب جدید نیاز به خرج کردن RAM داره. پس برای این کار باید از یه دوست یا از سایت‌هایی که این کار رو برای شما انجام می‌دن کمک بگیرید. بعد از باز کردن حساب هم چون CPU و Net ندارید نمی‌تونید تراکنشی انجام بدید و باید موقتا شخصی برای شما کوین گرو بزاره (delegated stake) تا بتونید تراکنش انجام بدید و کوین‌های خودتون رو گرو بزارید (stake کنید).
باید کلید عمومی لدجرتون رو پیدا کنید (از طریق Fairy Wallet باید قابل انجام باشه) و بعدش از حساب قبلی، به کلید لدجر دسترسی حساب رو بدید و دسترسی قبلی رو هم حذف کنید تا به حساب دسترسی نداشته باشه.
هر روز یک نفر که بیشترین مبلغ رو پرداخت می‌کنه حق داره یک حساب کوتاه‌تر از ۱۲ کارکتر انتخاب کنه.
