چند روز پیش همین طور که داشتم کانال هارو بالا و پائین میکردم اتفاقی این فیلم رو دیدم. فقط میتونم بگم واو! چرا من تا حالا این فیلم رو ندیده بودم و کسی بهم پیشنهاد نکرده بود؟
اولین بار بازی تام هنکس رو تو فیلم دور افتاده دیدم. دختر چقدررر محشر بود. فیلم بعدی که ازش دیده بودم اگه میتونی منو بگیر بود. خلاصه که تام هنکس بازیگر مورد علاقه امه و خیلی دوسش دارم. پیشنهاد میکنم فارست گامپ رو هم حتما ببینید.
زندگی کردن در حال چیزیه که این روزا خیلی ذهنمو درگیر کرده و خب این فیلم تلنگر خوبی بود برام. در هر لحظه هر کاری داری انجام میدی تمام تمرکزت رو بذار روش و بدون، نگرانی و غصه خوردن هیچ چیزی رو دوا نمیکنه. اون بیرون اتفاقاتی که باید بیوفته خودش داره جریانشو جلو میبره و کاری به اینکه تو کاری انجام بدی یا نه نداره. فقط به موقع اش گذرشون بهت میوفته. حالا یا تو آماده ای و باهاشون هم جریان میشی و میتونی از فرصت استفاده کنی و یا نه آماده نیستی و قطار حرکت میکنه و دوباره تو جایی دیگه جلوت میایسته باز اگه آماده بودی سوارش میشی اگه نه دوباره این داستان ادامه پیدا میکنه.
مهم ترین کار اینه که در هر لحظه کاری رو که داریم انجام میدیم و تو وضعیتی که هستیم با تمام وجود باشیم و 150% خودمون رو بذاریم. تمام تمام تمرکزمون. بقیه ی کارای دنیا به ما ربطی نداره. ما کنترل همه چیز دستمون نیست. فقط کنترل چیزایی دستمونه که همین الان تو دستمونه و اختیار انجامشون رو داریم.
فارست اگه مدام میخواست غصه بخوره و تو غم از رفتن های بی دلیل و بیشمار جنی خودش رو غرق کنه هیچ وقت نه جنی رو بدست میاورد نه توی اونهمه کار موفق میشد و میلیونر! جنی اون بیرون داشت بالا پائین شدن های روحی خودش رو میگذروند و با زندگی کلنجار میرفت. مشکلش فارست نبود. خودش هنوز نتونسته بود روحش رو ترمیم کنه و نیاز به کمک داشت. در آخر هم به آرامش رسید و اومد پیش فارست.
خوشحالم این فیلم رو دیدم. قطعا جزو اتفاقات خوب زندگیم بود.
