آه؛ شَموز!
در دنیایی زیست میکنیم
که معصومیت بچه‌گانه به حرص پول و شمارش اعداد تبدیل میشوند.
انسان‌ها مقصرند در عین اینکه گناهی ندارند؛
چراکه زندگی را حرکت بر مدارهای این‌چنینی و از قبل مشخص می‌آموزند.
به انسان‌ها آموخته‌اند در این جهان افزایش اعداد به حفظ آبرو و احترام ارجحیت دارد،
اجرای درست قوانین شخصی به رضایت چشمان یاران تفوق می‌یابد
و فردیت انسانی مهم‌تر از هرچیزیست حتی ناخن های فرورفته در پوست‌ها و گوشت‌ها!
شموزِ من؛
بیا در این دنیای پر غم و رقم
من و تو یار انسان‌ها شویم
-حتی اگر مثل الان دلت پر از انسانیت مدرن باشد-
بیا جهان را زندگی کنیم
زنده باشیم و جاودانه شویم
روحمان بر فراز تمام غصه ها، بیشتر از تمام ارقام و فراتر از قوانین پرواز کند
و اینگونه اشرفِ مخلوقاتِ خالقِ خلاق شویم!
#قصه_های_من_و_شموز
