معرفی نمایشنامه نویس:
نیل ماروین سایمون در تاریخ 4 جولای 1927 در محله برانکس نیویورک، در خانواده ای یهودی دیده به جهان گشود. بیشتر تربیت نیل به دلیل مشغله والدین بر دوش برادر وی دنی، مدرس کمدی بود که مشوق او در مطالعه و کسب دانش شد. جو خانه ی آنها بسیاری از مواقع آرام نبود، تاحدی که موقع دعوای والدین نیل مجبور میشد با بالش گوش های خود را بپوشاند. او و برادرش گاهی مجبور میشدند پیش خویشاوندان دیگری زندگی کنند. این وقایع به افسردگی فرزندان در سنین کم و خجالتی بار آمدن سایمون منجر شد. این محیط ناآرام خانواده موضوع بسیاری از آثار سایمون در آینده شد. نیل از تماشای سینما و خصوصا فیلم های کمدی لذت میبرد و کم کم به نوشتن علاقه نشان داد و شروع به تمرین کرد. پس از اخذ دیپلم در مدرسه دیویت کلینتون به دانشگاه نیویورک رفت و در نیروی هوایی ارتش نام نویسی کرد و سپس تحصیلات نویسندگی خود را در کلرادو به پایان رساند. سپس سردبیر ورزشی پایگاه هوایی لوری شد و در دوره های آموزشی دانشگاه دنور شرکت نمود.
اولین فیلمنامه موفق خود را برای سریالی به نام "هرگز پولدار نمی شوی" نوشت و دیده شد. بعدتر به عنوان یکی از اعضای کمدی نویسان سریال "سید سزار" موفق به کسب جایزه امی شد. پس از آن وارد عرصه تئاتر شد و نمایشنامه های "پابرهنه در پارک" و "زوج ناجور" و درنهایت اثر موفق و مورد توجه "بیا و شیپور بزن" را نوشت. پس از موفقیت اجرای "بیا و شیپور بزن" و 84 هفته روی صحنه رفتنش، سایمون بیش از پیش مشتاق به نوشتن متن برای صحنه شد. که منجر به نوشتن آثار برجسته دیگرش شامل "پسران آفتاب"، "اتاقی در هتل پلازا"، "اتاقی در هتل کالیفرنیا"، "اتاقی در هتل لندن"، "کله پوک ها"، "زندانی خیابان دوم"، "خنده در طبقه بیست و سوم" شد.
با وجود موفقیت چشمگیر تئاترها و محبوبیت اجراها، تا زمانی که وی با متن "گمشده در یانکرز" در سال 1991 جایزه پولیتزر را دریافت نکرده بود، همچنان نقدهای مثبتی از کارشناسان و تحلیل گران دریافت نمی کرد. او تا سال 2003 که "دوراهی رُز" را نوشت به فعالیت خود ادامه داد و پس از آن از نوشتن کناره گیری کرد.
جالب آنکه با وجود بسیاری از نقدها که به آثار وی القابی چون رمانتیک و معمولی می دادند او زندگی پر افتخاری داشته و از جمله دستاوردهای او می توان به 16 بار نامزدی در تونی(4 بار برد)، 2 جایزه امی و همچنین جایزه گلدن گلوب اشاره کرد. وی همچنین چهاربار نامزد دریافت جایزه اسکار شد و جایزه مارک تواین و پولیتزر را نیز به دست آورد.
او تنها نمایشنامه نویس زنده بود که نامش بر تئاتر برادوی ثبت شد. وی در سال 2018 از دنیا رفت.
نگاهی به برخی آثار:
اتاقی در هتل کالیفرنیا (California Suite): این نمایشنامه که در چهارپرده مجزا ساخته شده روایت گر داستان یک اتاق در هتل است. ماجرای هرپرده بین زوج های جوانی است که هرکدام به طریقی با شریک خود به مشکل خورده اند(بجز پرده آخر که مشکل بین یک زوج با زوج دیگر است). فراز و نشیب های این نمایشنامه به صورت حیرت انگیزی از مکالمات گلایه آمیز و احساسی به کمدی و گاهی بالعکس می انجامد. هدف نویسنده بیشتر مشکلات اخلاقی و الزام دیالوگ در رابطه است.
اتاقی در هتل پلازا (Plaza Suite): این نمایشنامه از سه پرده تشکیل شده است که هر کدام شامل شخصیت‌های متفاوتی می‌شود، اما همگی در سوئیت 719 هتل پلازا شهر نیویورک اتفاق می‌افتند. اولین پرده ، زوج نه چندان خوشبختی سم و کارن نش را به مخاطبان معرفی میکند که در تلاشی از سوی کارن برای بازگرداندن عشق به ازدواجشان، در حال بازدید از سوئیت ماه عسل خود هستند. نقشه او نتیجه معکوس می دهد و آن دو درگیر بحث شدیدی در مورد اینکه آیا سم با منشی خود رابطه دارد یا نه، درگیر می شوند. این عمل با خروج سام (که گفته می‌شود برای انجام کارهای فوری) به پایان می‌رسد و کارن با تأسف درباره اینکه چقدر چیزها از زمان جوانی آنها تغییر کرده است فکر میکند. -توضیحات نشر نیلا
پابرهنه در پارک (Barefoot in the Park): در نمایش نامه ی حاضر "کوری: و "پل براتر"، زوج جوانی هستند که پس از ازدواج، در آپارتمانی نه چندان مجهز ساکن می شوند. قرار است از شرکت حمل و نقل "بلومینگ دیل" برای آن ها مبل بیاورند. از طرفی سقف، سوراخ شده و حمام نیز وان ندارد. در این حال بر اثر مشاجره ای که بین "کوری" و "پل" رخ می دهد، پل از منزل خارج می شود و پابرهنه در پارک، به دنبال جای خواب می گردد. -توضیحات نشر نیلا
پزشک نازنین (The Good Doctor): در یک طرح، هاریدان به بانکی حمله می کند و مدیر را به خاطر نقرس و بی پولی سرزنش می کند. در دیگری، پدری پسرش را به خانه‌ای میبرد که در آنجا با اسرار جنسی آشنا می‌شود، اما در آخرین لحظه تسلیم می‌شود و پسر را گیج‌تر از همیشه رها میکند. در طرحی دیگر، یک اغواگر حیله گر برای کار روی یک زن عروسی می رود، اما متوجه می شود که زن ... -توضیحات نشر نیلا
دختر یانکی (The Star Spangled Girl): این نمایشنامه سه کاراکتر دارد شامل دو مرد و یک زن. دو جوان با ایده های سیاسی چپ در تلاشند که مجله خود را سر پا نگه دارند اما دست و دل نویسنده گروه به کار نمی رود. تا اینکه دختری به ساختمان آنها می آید که هوش از سر نویسنده می برد. سماجت پسر برای ابراز علاقه های گاه و بی گاه به دختر موقعیت های کمدی فراوانی را می سازد که با کلافه شدن دختر و تهدید به شکایت از آنها همکار بازاریاب و پخته تر پسر را وادار به مذاکره با دخترک میکند. اختلاف عقیده دختر میهن پرست و متدین با این دو جوان خود بحث های زیادی به وجود می آورد.
گمشده در یانکرز (Lost in Yonkers): آغاز این نمایشنامه بسیار به کودکی و وضعیت خانوادگی سایمون شباهت دارد. دو نوجوان که به علت مسافرت شغلی پدر، بالاجبار با مادربزرگ و عمه خود زندگی می کنند. زمان سخت می گذرد تا اینکه عموی خلافکار این دو نوجوان به خانه وارد می شود و با خود حقایقی برای آنها به ارمغان می آورد.
شایعات (Rumors): نمایشنامه ی شایعات، یکی از مهم ترین و کمیک ترین آثار سایمون است. در این نمایشنامه، با گروهی مواجه ایم که قرار است در خانه ی ییلاقی دوستشان چارلی (که معاون شهردار نیویورک است)، جمع شوند تا دهمین سالگرد ازدواج او را جشن بگیرند؛ ولی هنگام رسیدن متوجه می شوند که خدمه ی منزل آن جا را ترک کرده اند، همسر صاحب خانه حضور ندارد و خود صاحب خانه هم به سمت خود شلیک کرده و از ناحیه ی گوش زخمی شده است. از این لحظه به بعد، تمامی شخصیت ها تلاش می کنند تا برای حفظ موفقیت خود و دوستشان، اتفاق رخ داده را از پلیس و رسانه ها مخفی نگه دارند.
از مترجمان برجسته ای که ترجمه خوبی از آثار سایمون دارند می توان اول به استاد شهرام زرگر و سپس خانم آهو خردمند اشاره کرد. استفاده از کلمه "دختر یانکی" برای the star spangled girl از ابتکارات استاد زرگر است که از درون خود به چنین ترجمه ای رسید.
ویژگی آثار نمایشی:
از نظر اقتصادی سایمون از معدود افرادی ست که در تئاتر به چنین موفقیتی دست یافته. وی از مهم ترین چهره های تاریخ برادوی محسوب می شود.
از نظر تعهد کاری بسیار منظم و باحوصله بود. به گفته خود هشت ساعت پشت ماشین تحریر می نشست. همچنین در کار او مفاهیم بسیاری از جنسیت، خشونت و اعتیاد گرفته تا عشق، مصالحه و اخلاق استفاده می شود اما همیشه سرمقصد نمایشنامه اخلاق گرایانه و دلچسب نوشته می شود. تعهد او به یک پایان بندی (به نظر خود) درست و عامه پسند یک سرمشق دوست داشتنی محسوب می شود.
از نظر اندیشه وی جهان بینی و سبک ویژه خود را خصوصا در ژانر کمدی داراست و کمدی منحصر به فرد خود را دارد. با نگاه خاص خود به موقعیت ها و آدم ها روابط آنان را ابزار ساخت می کرد. طبق مصاحبه های خود، همواره درد را چاشنی موقعیت های خنده دار می کرد. وی بسیار تحت تاثیر لورل و هاردی، باستر کیتون و چارلی چاپلین بود و توسط آنان به کمدی علاقمند شد. او در میان دیالوگ هایی که ساختمان ساده و کاملا قابل فهمی برای مخاطب دارد، پرده از مشکلاتی بر می دارد که شخص باید با آن در خود یا شریک خود روبرو شود.
موضوع آثار او اغلب زوج ها و چالش های زندگی مشترک و دعواهای خانوادگی بود. این مسئله همچون بسیاری دیگر از نکات آثار او(مثلا برخی کاراکترها از خانواده و اقوام خودش الهام گرفته شده)، از کودکی او سرچشمه می گیرد. شخصیت های کارهای سایمون افرادی هستند که علی رغم وجود نقص هایی در وجود خود سعی در ادامه زندگی دارند. وی در پس ذهن خود عاقبت خوشی برای آنان در نظر می گیرد.
شاید بتوان گفت گفته مرحوم عباس کیارستمی در جواب به "هدف هنر" (هدف هنر بازگشت به یک کودکی ست) را بتوان در کارهای سایمون دید. نیل سایمون هرآنچه در کودکی دید را از فیلتر نمکین و شاد عبور داد و تا پایان عمر تقدیم دیدگان مخاطبان تئاتر کرد.
