• برایت آرزو مىکنم که عاشق شوى،
و اگر هستى، کسى هم به تو عشق بورزد،
و اگر اینگونه نیست، تنهاییت کوتاه باشد،
و پس از تنهاییت، نفرت از کسى نیابى ...
• من نمیگویم هرگز نباید در نگاه اول عاشق شد اما اعتقاد دارم باید بار دوم هم نگاه کرد.
• در زندگی یک مرد ۲ روز ارزش دارد : روزی که با زنی آشنا میشود و روزی که او را به خاک می سپارد.
• خوشبخت كسي است كه به يكي از دو چيز دسترسي دارد : يا كتابهاي خوب يا دوستاني كه اهل كتاب باشند.
• هرگز در میان موجودات مخلوقی كه برای كبوتر شدن آفریده شده كركس نمیشود.
این خصلت در میان هیچ یك از مخلوقات نیست جز آدمیان.
• تمام جهنم در يک کلمه وجود دارد: تنهايي
• خداوندا! اگر بخواهم آنچه در ذهن دارم با تو بگويم، هزاران جلد کتاب مي شود ولي آنچه در دل دارم يک جمله بيش نيست.
• کینه و تنفر را به کسانی واگذار کنید که نمی توانند دوست بدارند.
• انسان، انسان است چون که می گرید، ولی به حال کسی که هرگز نمی گرید باید گریست.
• هستی جز احساس پایان قریب الوقوع، و هم گاهی کیفیت بودن با نبودن، رفتن در بوته آزمایش، و خطر دائمی لغزش احتمالی چیزی نیست .
• بديهاي اجتماع به دست ما ساخته شده است و به جاي ناله جاي آن دارد که درصدد رفع آن برآئيم .
• عشق عبارت است از وجود يک روح در دو کالبد. عامليست که دو تن را مبدل به فرشته ی واحدی می کند.
• آزادی ما از نقطهای شروع می شود که آزادی دیگران پایان مییابد.
• بدبختی، مربی استعداد است.
• بهمرگ راضی شدن، بهفتح نائل شدن است.
• تعارف و خوش آمدگوئی، چیزی مانند بوسیدن از روی حائل است.
• جسد دشمنی را که تشییع میکنی سنگین نیست.
• خدا فقط آب را آفرید، انسان شراب را.
• در بینوائی همچنان که در سرما نیز دیده میشود، آحاد به یکدیگر فشرده میگردند.
• شاید بتوان از هجوم سیلآسای یک ارتش ممانعت کرد، اما از هجوم افکار و عقاید نمیتوان جلوگیری نمود.
• فقر و مسکنت ، مردان را بهجنایت و زنان را بهفحشاء سوق میدهد.
• فکر کردن، شغل ذهن است، خواب دیدن، تفریح آن.
• فلسفه، میکروسکوپ افکار است.
• گاهی کار فقر و بیچارگی به جائی میرسد که رشتهها و پیوندها را میگسلد، این مرحلهای است که تیرهبختان و سیاهکاران چون بدانجا رسند درهم آمیخته و در یک کلمه که “شومی” است شریک میشوند، این کلمه بینوایان است.
• همهجا شادمانی قشر نازکی است که روی رنج و بیچارگی کشیدهاند.
• هیچ چیز مثل بدبختی کودکان را ساکت نمیکند.
• آنانکه نمیتوانند خود را اداره کنند، ناچار از دیگران اطاعت میبرند.
• آینده کودکان بسته بهتربیت پدر و مادر است.
• ادبیات، راز پنهانی تمدن است، شعر، سرّ مکتوم آمال است.
• از آن در شگفتم که در سینه دلی دارند و میپندارند که آسایش و سعادت بشر جز مهر و صفا راه دیگری دارد.
• از کوچکی میل داشتم بزرگ باشم.
• امید در زندگانی بشر آنقدر اهمیت دارد که بال برای پرندگان.
• انسان در این عالم چون شبح سرگردانی است که هنگام عبور از این راه، حتی سایهای از خود به یادگار نمیگذارد.
• باید درهای علم به روی همه باز باشد، هرجا مزرعه هست، هرجا آدم هست، آنجا کتاب هم باید باشد.
• بدتر از مرگ چیست؟ آنچه بعد از آمدنش مرگ را میطلبی.
• بهترین دوستان من کسانی هستند که پیشانی و ابروهای آنها باز است.
• خدمت بهوطن نیمی از وظیفه است و خدمت بهانسانیت، نیم دیگر آن.
• به کسی عشق بورز که لایق عشق تو باشد نه تشنه عشق … چون تشنه عشق روزی سیراب می شود.
• مانند پرنده باش که روی شاخه سست و ضعیف لحظه ای می نشینید و آواز میخواند و احساس میکند که شاخه می لرزد ،اما به آواز خواندن خود ادامه می دهد زیرا مطمئن است که بال و پر دارد.
• بیش از آنکه خزان از راه برسد ، از هر بهار بهره مند شو.
• زندگی شما از زمانی آغاز میشود که افسار سرنوشت خویش را در دست گیرید.
• چقدر باشکوه است که دوستت بدارند و به مراتب باشکوه تر است که دوست بداری!
• بدون دادگری هیچگونه پیش داوری درست نیست.
• در نوشتن از آنچه دیگران نوشته اند ، نباید یاری خواست ،بلکه از جان و دل خویشتن است که باید یاری جست.
• اگر انسان بتواند رنج را نیز به مانند شهری ترک گوید،می تواند خوشبختی را از سر گیرد.
• ازدواج چیز شگفت آوری است،گاه شیران را روباه و گاه روبهان را شیر میکند.
• جان آدمی چه اندوهگین است ،هنگامی که اندوهش از عشق است.
• عشق ، زیبا و زشت نمیشناسد.
• هر زن پاکدامنی ،زیبا و دلپسند است.
زندگانی گل است و عشق ، عسل آن.
• هر کس ارزش خود را خود تعیین میکند.
• اگر چشم و هم چشمی در زندگی بشر نبود ، نه نوآوری میشد نه کشفی.
• از لابه لای شدیدترین تاریکی ها ، نور راستی برافروخته می شود.
• آنچه میگویی بکن و آنچه میکنی بگو!
• لغزش انسان تدریجی است . بدیها در وجود ما ،پای حاضر و آماده و نامرئی دارند .
حتی کسانی که از ما، با ظاهر پاک و آراسته، چنین ویژگیهایی دارند.
• اگر نمیخواهی تو را بیازمایند ، کار خود را درست انجام بده .
• بزرگترین آزمون گیرنده ، خداست و کوچکترین آزمون دهنده ، بنده ی خدا.
• روزی جهانیان ،همه دست برادری به یکدیگر خواهند داد
و آن روزی است که بدبختی و تیره روزی در گستره جهان یافت نخواهد شد.
• هرچه خدایی نیست ، فرو ریختنی است.
• یک پرنده کوچک که زیر برگها آواز میخواند برای اثبات خدا کافی است.
• عذاب وجدان ، بدتر از مرگ در بیابان سوزان است.
• هر چه از کوه بالاتر می رویم ، چشم انداز گسترده تری می بینیم.
• لطف زن مانند ماسه خطرناک است.
• چقدر عاقلند آنهایی که در عشق احمق اند.