کارگردان : محمد حسین مهدویان
تهیه کننده : سید مصطفی احمدی
نویسنده : ابراهیم امینی ، حسین حسنی
بازیگران : پیمان معادی ، مهران مدیری ، مینا ساداتی ، مینو شریفی و.....
موسیقی : حبیب خزایی فر
فیلم بردار : هادی بهروز
تدوین گر : محمد نجاریان
تاریخ انتشار : ۱۲ بهمن ۱۳۹۸ جنشواره فجر ، ۵ فروردین ۱۴۰۱ اکران آنلاین
مدت زمان : ۱۰۵ دقیقه
کشور : ایران
زبان : فارسی ، کردی
خلاصه داستان
اول از همه بگم که این فیلم بر اساس یک داستان واقعی در زمان جنگ بین ایران و عراق ساخته شده است
دوم اینکه داستان فیلم در سه بازه زمانی ۱۳۶۶ ، ۱۳۸۴ ، ۱۳۹۵ روایت میشود و داستان فیلم در مکانی به نام روستا رش هرمه در نزدیکی شهر سر دشت است اتفاق می افتد و مردم روستا کرد زبان هستند
داستان مردی به نام قادر مولان پور است که همسری به نام مریم دارد و دارای ۲ پسر و یک دختر و یک بچه دیگه که مریم باردار هست آنها در زمان وقوع جنگ داخل روستا یک زندگی عادی دارند ولی ناگهان بدون هیچ هدفی از هلکوپتر های عراقی که بالای روستا بودند یک بمب شیمیایی انداخته میشود و روستا را آلوده میکند زن و بچه های قادر نزدیک بمب بودند و آلوده میشنود قادر برای نجات خانواده اش هر کاری میکند غافل از آنکه سرنوشت برای آنها اتفاقات تلخی در پیش دارد ۲ پسر و دختر قادر به آغوش مرگ میروند و مریم و بچه ای که در شکمش دارد وضعیت خوبی ندارند برای همین در ۷ ماهگی دکتر ها بچه را به دنیا می آورند ولی متأسّفانه مریم همبسته فرزندان مرده اش میشود وقتی بچه به دنیا آمد بسیار ضعیف بود و به بیمارستان تهران منتقل میشود چون از منطقه شیمیایی فرستاده شده بود لباس هایش همه دور ریخته میشود قادر به دنبال تنها فرزند باقی مونده اش میرود ولی هیچ وقت پیدایش نمیکند بعد از ۱۱ سال صبر و جست و جو قادر به کام مرگ میرود در سال ۱۳۹۵ قادر در کنار زنش و یک دخترش و ۲ پسرش زیر درخت گردو در روستا به خاک سپرده میشود
نقد و بررسی فیلم
من عاشق این شدم که کارگردان در فیلمش از یک راوی استفاده کرده بود و از جمله راوی داستان خانوم معلم روستا بود چه بسا در زندگی واقعی هم معلم ها راوی های خوبی هستند
یکی از کارهای مهم کارگردان بیرون کشیدن بهترین بازی از بازیگرش است که مهدویان تونسته به نحوه احسنت این کار را انجام دهد و از بازیگران فیلمش بهترین بازی را بیرون کشید
میرسیم به بحث موسیقی فیلم که باید به شخصه بگم صدای کمانچه و لالایی به زبان کردی در سکانس های فیلم معجزه میکرد که یک فضایه بسیار رومانتیسم(بسیار احساسی) به وجود آورد
ولی ای کاش کارگردان فیلم از فضای مستند سازی بیرون می آمد و کمی به درام فیلم فرصت بیشتری میداد ، آقای مهدویان فیلم هایش بیشتر به حال و هوای مستند سازی و جنبه آموزشی ربط پیدا میکند ولی ای کاش فضای درام این فیلم بیشتر دیده میشد
خوب وقتشه که نگاهی هم به فیلم نامه بکنیم ، برای من کل دیالوگ های فیلم یک طرف دیالوگ قادر (پیمان معادی) در سکانس دادگاه لاهه (سکانس پایانی فیلم) با قاضی دادگاه که از قادر میپرسد چرا اینقدر امیدواری ؟ قادر میگوید : اگر ما کرد ها امیدوار نبودیم خیلی زود تر از بین رفته بودیم . که این دیالوگ نشان‌دهنده این است که در طول تاریخ چه بلاهایی که بر سر کردها نیامده است و استقامت و صبوری کردها را نشان میدهد
نگاهی هم به تدوین فیلم بکنیم می‌بینیم که تدوینگر کار خودش را به خوبی انجام داده زیرا داستان فیلم در سال ۱۳۶۶ به خوبی نشان داده شد و در سال ۱۳۹۵ هم به خوبی نشان داده شد
وقتشه نگاهی هم به بازی بازیگرها بندازیم اول از پیمان معادی شروع کنم واقعا شخصیت قادر را به خوبی نشان داد اگر پیمان معادی بازیگر نبود باخودم میگفتم واقعا خود قادر دارد فیلم را بازی میکند البته دلباخته آن بازی پیمان معادی شدم که در سکانس وسط های فیلم بود که برای دیدن دختر و پسرش به بیمارستان رفت یک عروسک و یک ماشین اسباب بازی خرید بود که ذوق و شادی در چمانشان را ببیند غافل از آنکه مرده بودند ، من به شخصه از آقای مهران مدیری با این همه تجربه توقع بازی بهتری داشتم انگار که با شخصیت داستان یکی نشده بود و درست و دقیق شخصیت داستان نقش خودش را ندیده بود
امتیاز
اگر بخواهم از ۱ تا ۱۰ به این فیلم نمره بدم من امتیاز ۸.۵ را میدم اون ۱.۵ نمره ای که کم کردم به این دلیل است که فیلم بیشتر فضای مستند و آموزشی داشت من به شخصه دوست داشتم بیشتر فضای درام داشته باشد
منابع
۱_فیلم درخت گردو
برای استاد علی اکبر حسنوند
پویا فریدی نژاد دانشجوی کارگردانی مقطع کارشناسی پیوسته
