به اسم تیتر که به نظر سنگین می‌آیند توجه نکنید؛ می‌خواهیم راجع به اینترنت حرف بزنیم.
پدیده‌ای که باعث شد سرعت انتقال اطلاعات به شدت افزایش پیدا کند و به تابع آن، پیشرفت علمی حاصل شود. این انقلاب بیش از هر چیز باعث شده است دنیایمان تغییر کند؛ تغییرات کوچک و بزرگ.
بگذارید برای نشان دادن میزان تغییرات مثال بزنم.
ما انسان‌ها پیوسته نیازهای متفاوتی در طول تاریخ داشتیم؛ اما برخی از آن‌ها چندان تغییر نمی‌کنند. مثل جابه‌جایی. ما نیاز داشتیم و داریم که سریع‌تر جابه‌جا شویم. برای همین پاسخ‌های متفاوتی هم به این مسئله داده شده است. این بود که ماشین اختراع شد.
حالا برویم سر اصل مطلب.
ماشین‌های قدیمی را دیده‌اید؟ آیا با ماشین‌های پیشرفتۀ عصر حاضر قابل مقایسه‌اند؟
این تغییر نوع اول است. یک چیزی مثل آپدیت شدن یا ارتقاء پیدا کردن. در جایگاه خود جای تحسین دارد.
نوع دوم تغییرات، نیاز به انسان‌های خلاق دارد. به افرادی که پیش‌فرض‌ها را زیر سؤال ببرند. مثلاً شخصی که بپرسد «چرا باید برای جابه‌جا شدن روی زمین حرکت کنیم؟ چرا پرواز نکنیم؟» و بعد از هواپیما برای جابه‌جایی استفاده کند.
اما نوع سوم ...
این نوع از تغییر، شخصی را می‌خواهد که صورت مسئله را زیر سؤال ببرد و به اصطلاح یک گسل ایجاد کند.
مثلا بپرسد: اصلاً چرا برای جابه‌جایی باید جابه‌جا شویم؟
اگر همه می‌توانستیم تله‌پورت کنیم چه؟ اگر با یک بشکن می‌توانستیم از ویتنام در چین ظاهر شویم چه؟
آیا در این صورت من به ماشین و هواپیما نیازی داشتم؟ کاربرد جاده‌ها چه می‌شد؟ چند شغل از بین می‌رفت؟ آیا استفاده از جاده‌ها صرفا تجربه محور می‌شد؟
خبر بد! هنوز تله‌پورتی در دنیای ما وجود ندارد.
خبر خوب! دنیای ما پر از امثال این تغییرات است.
هر چه انتقال اطلاعات سرعت بیشتری پیدا کند، پیشرفت علم سریع‌تر، و تغییرات بزرگ‌تر خواهند بود. باید برای آن آماده شویم.
گسل‌های زیادی در پیش است.
ایده از کتاب «منحنی دوم»
پ.ن: من دانشجوی دورۀ بازاریابی دیجیتال آقای عادل طالبی هستم و این پست نیز بخشی از تمرین محتوا نویسی در این کلاس است.
