در این مطلب، ابتدا به‌صورت مختصر دارک وب را توصیف می‌کنیم و پس از آن، به تشریح لایه‌های اینترنت می‌پردازیم؛ از سرفیس وب تا دیپ وب و در نهایت دارک وب. در نهایت، به دنیای جذاب و البته خطرناک دارک وب وارد می‌شویم تا سر از کار و فرآیند آن دربیاوریم. ورود به دارک وب با گوشی و لپ‌تاپ، مزایای آن، نکات امنیتی هنگام ورود به Dark Web و مباحث مرتبط دیگر در این مقاله پوشش داده شده‌اند.
دارک وب بدنام است و در سرتاسر دنیا، با نام دنیایی مرموز و خطرناک شناخته می‌شود. یک دهه پیش، اذهان عمومی نسبت به دارک وب چنین نبود؛ اما با سرعت گرفتن حملات سایبری و عوامل شرور در سراسر جهان که به‌دنبال برقراری ارتباط سریع با خریداران کالاها و اطلاعات غیرقانونی هستند، اصطلاح دارک وب وارد فرهنگ لغت زبان انگلیسی شد.
طبق توضیحات دانشگاه تولین، دارک وب توسط وزارت دفاع ایالات متحده به‌عنوان وسیله‌ای برای برقراری ارتباط ناشناس با افراد و خدمات مورد استفاده قرار گرفت. استعداد این بخش از اینترنت در ناشناس نگه داشتن فعالیت‌ها، همچنان باقی مانده است؛ اما اکنون به‌جای شهروندان بی‌گناه یک کشور خاص، از افراد بدخواه محافظت می‌کند.
دارک وب مکانی است که فروشندگان غیرقانونی مواد مخدر، جعل‌کنندگان هویت، اطلاعات (گذرواژه، شماره حساب و غیره)، فروشندگان اسلحه و بسیاری از اشکال غیرقانونی مواد فیزیکی و اطلاعات دیجیتالی دیگر، به‌دنبال انتقال این مواد به خارج از مرزهای اینترنت هستند.
به تعریف وب‌سایت Rapid7، از نظر امنیت سایبری، Dark Web مکانی است که در آن کیت‌های باج‌افزار (Ransomware-as-a-Service- RaaS) و روش‌های فیشینگ مورد معامله و استفاده روزانه قرار می‌گیرند.
عملکرد دارک وب به شکل پاس دادن بسته پیام به سیستم‌های میزبان در این شبکه است. Dark Web از فناوری Onion برای رساندن پیام به مقصد و دریافت پاسخ استفاده می‌کند تا به این وسیله از کاربران در برابر نظارت و ردیابی محافظت کند. این حفاظت به‌واسطه مسیر تصادفی سرورهای رمزگذاری‌شده عملی می‌شود. نحوه عملکرد فناوری Onion را در بخش بعدی که درباره نحوه کارکرد مروگر Tor صحبت کرده‌ایم، تشریح خواهیم کرد.
وب‌سایت‌های موجود در Dark Web با یک نام دامنه منحصربه‌فرد که تفاوت زیادی با آدرس‌های آشنا دارند، خود را متمایز می‌کنند و با پسوند .onion به اتمام می‌رسند. وب‌سایت‌های قابل دسترسی از طریق مرورگر Tor به این نام دامنه ختم می‌شوند؛ درست مانند سایت‌هایی که از طریق مرورگرهای رایج مانند کروم و فایرفاکس در دسترس هستند و با پسوندهای .com، .org، .gov و .edu خاتمه می‌یابند.
نام صفحات دارک وب هم غیرمعمول است و به همین دلیل یافتن آن‌ها را دشوار می‌کند. به‌جای نام‌های ساده که می‌توانیم آن‌ها را به‌راحتی حفظ کنیم، مانند CNN.com یا Google.com، آدرس سایت‌های Tor از یک‌سری اعداد و حروف تصادفی تشکیل شده‌اند. به‌عنوان مثال، آدرس وب‌سایت مرورگر Torch در دارک وب cnkj6nippubgycuj.onion است؛ درحالی‌که آدرس سایت Tor مرورگر DuckDuckGo، 3g2upl4pq6kufc4m.onion است.
آدرس‌ها سایت‌ها در سرفیس وب به شکل زیر هستند:
اما آدرس سایت‌های دارک وب پیچیده و حفظ کردن آن‌ها سخت است:
چالش دیگر یافتن سایت‌های دارک، دوام‌ناپذیری و ناپایداری آن‌ها است. بسیاری از سایت‌ها در اینترنت تاریک به‌سرعت و به دلایل زیر از بین می‌روند:
برای دسترسی به نسخه کامل این مقاله با موضوع «دارک وب»، می‌توانید بر روی لینک مرتبط کلیک نمایید یا با مراجعه به کوئرا بلاگ، این مقاله و سایر مطالب مشابه را مطالعه فرمایید.
