کاش میتونستم محکم بغلت کنم و
همه دردات ، غصه هات ، حال بدیات ، مشکلاتت رو
از روحت بیرون بکشم ، بریزم تو خودم
بجای تو من درد بکشم ، بجای تو من غصه بخورم ، بجای تو من حالم بد باشه ، بجای تو من مشکلات رو به دوش بکشم
اصن همه ناراحتیات واسه من.
سخت ترین نوع رابطه هم لانگ دیستنسه؛ نه میتونی بغلش کنی ، نه میتونی دستاشو بگیری ، حتی تو چشاشم زل نزدیا و صداشو از نزدیک نشنیدی ولی باز بدجور بند بند وجودت میخوادش و انگار از روزی که بدنیا اومدی میشناسیش ، انگاری اون تنها کسیه که تورو بهتر از خودت میشناسه ، یه ساعت چت کردن با اونو ترجیح میدی به ساعتها نشستن با بقیه ی افراد دور و برت.
خیلی سخته عاشقی ، وابستشی ، داری باهاش حرف میزنی ولی دلتنگشی انگار که سالها ازش دور بودی. هر لحظه دلت بغلشو میخواد ولی نیست ، دلت میخواد دستاشو بگیری ولی نیست ، دلت میخواد باهاش عکس بگیری ولی نیست. یه نوع نبودن در عین بودنه ، یه حالتی که جونتو میگیره.
تو نزدیکترین دورِ منی.
