دنیا در نگاه امام علی؛ ابزار زندگی یا دام پنهان؟

منبع: نامه ۳۱ و خطبه‌های نهج‌البلاغه
موضوع محوری: دنیا، وابستگی، تعادل

یکی از سوءتفاهم‌های رایج این است که تصور می‌شود امام علی(ع) مخالف دنیا بوده است. اما اگر نهج‌البلاغه را دقیق بخوانیم، می‌بینیم مسئله «دنیا» نیست؛ مسئله «وابستگی به دنیا»ست. امام دنیا را نفی نمی‌کند، بلکه جایگاهش را مشخص می‌کند.

در نامه ۳۱، امام توصیه می‌کند دنیا را بشناس، از آن استفاده کن، اما اجازه نده تو را فریب دهد. یعنی کار کن، تلاش کن، بساز، اما خودت را با دارایی‌هایت تعریف نکن. چون چیزی که امروز هست، ممکن است فردا نباشد.

امام علی بارها هشدار می‌دهد که دنیا ناپایدار است. نه برای ترساندن، بلکه برای بیدار کردن. کسی که همه امنیتش را روی چیزهای ناپایدار می‌گذارد، با اولین تغییر دچار اضطراب می‌شود. این نگاه، امروز هم کاملاً قابل لمس است.

تعادل، کلمه کلیدی نگاه امام است. نه رها کردن دنیا، نه چسبیدن افراطی به آن. دنیا وسیله است، نه مقصد.

جمع‌بندی

دنیا اگر ابزار باشد، مفید است؛ اگر هدف شود، خطرناک.

تگ‌ها:دنیا، نهج‌البلاغه، سبک زندگی، تعادل