بچه بودم، دقیقا یاد نمیاد چند ساله بودم که نقشه ایران رو باز کردم بیشتر راه ها رو نشون میداد ، پستر خالم هم بود(حدودا ده سالی از من بزرگتره) گفت نگاه کن این مسیر تهران مشهده . وقتی آن خطهای پیچ‌در پیچ رو دیدم که کلی مسیر رو زیاد تر کرده بود بهش گفتم چرا مستقیم نرفتن . با خودش فکری کرد و گفت خوب کوه ها و دره ها رو چیکار میکردن . من هم گفتم دره ها رو پل بزنند و کوه هارو تونل . گفت نمیشه. اما من هنوز هم گیج بودم چرا نمیشه؟!
گفتار اول
در طول سال ها و خب کمی هم رشته تحصیلی دانشگاه، بهم کمک کرد که فهمیدم ما چقدر در برابر طبیعت کوچیک هستیم و همچنین چقدر اون روی ما تاثیر داره
مثلا همون جاده ای که صحبتش بود ، اولا درصد شیب نباید از یه مقداری بیشتر یا کمتر باشه و باید بیشترین سعی رو کرد که مسیری رو طراحی کرد که کمترین اصلاح رو بخواد(خاک برداری یا خاک ریزی یا هر چیز دیگه)، دوما جنسی خاک و عوارض خیلی مهمه ، مورد بعدی اینه که باید علاوه بر تهران و مشهد از کلی شهر دیگه هم بگذریم.
گفتار دوم
شهر ها معمولا جاهایی هستن که منابع آب و غذا دارن . در ایران امنیت هم به اندازه همون ها ارزش داشته و در جنگ چه چیزی بهتر از کوه و و عوارض طبیعی
کلا وقتی شما به دشمن مسلط باشید و آب و غذا هم داشته باشید راحتتر می جنگید
توجه شما رو به نقشه ایران جلب میکنم و خط مرزی ، معمولا مرز ما از عوارضی مثل کوه ها تبعیت میکنه یا رود خانه ها و باتلاق ها در واقع همین الان هم برای رد کردن این موانع مشکل داریم
گفتار سوم
تاثیر اقلیم بر فرهنگ و آداب و سنت‌ها
اول با از محمدرضا شعبانعلی شنیدم که میگفت ویل دورانت در جایی مینویسه (نقل به مضمون ) فرهنگ دریایی رو درنظر بگیرید (مناطقی که کنار دریا هستند) معمولا تجارت رونق داره معمولا وفور نعمت بیشتری هست و مردم چون با دیگر فرهنگ ها تعامل دارن دید باز تری دارن مثلا کسی همسایه اش رو می بینه که از صید ماهی برگشته با خودش میگه امروز تو دریا باید روز خوبی باشه من هم برم احتمالا صید خوبی کنم
ولی مثلا د ر تمدن خشکی و بیابون جایی که غذا کمتر هست و مردم باید به فکر آینده باشند . بیشتر خساست بخرج میدن. بیشتر چشم و هم چشمی میکنند و احتمالا جامعه ی بسته تری دارن چون با کسی تجارت نمیکنند
مثلا در این جامعه شخصی همسایه خودش رو می بینه که خرگوش شکار کرده ، میگه ای پدر سوخته یه دونه خرگوش بود اونم تو گرفتی
در هر دوی این جوامع تمام آداب از نحوه غذا خوردن تا شکل صورت و بدن از اقلیم همون منطقه و طی سال ها تاثیر گرفته
در واقع هر سنتی کارکردی داشته و چه خوب چه بد در اونجا جواب میداده
گفتار چهارم
ناچیز بودن انسان در برابر طبیعت و اقلیم
شاید فیلم های علمی تخیلی رو دیده باشید که دانشمندان یا ابر انسان ها زمین رو نجات میدن. نمیدونم یه سیارک داره به زمین میخوره و منفجرش میکنند یا اینکه زمین نابود شده و دارن دنبال یه جای امن میگردن
باید همه اینا رو بریزید دور
آدم هنوز نتونسته یه اکو سیستم بسازه و اگر خراب کاری نکنه ، چیزی رو نمیتونه درست کنه
در مورد همین کرونا، کی فکرش رو میکرد که یه ویروس بتونه کل زمین رو مختل کنه
اقتصاد ها رو زمین بزنه و سبک زندگی رو عوض کنه
نمیدونم تا به حال تجربه سیل زلزله و طوفان رو داشتید یا نه
در لحظه ای همه چیز فرو میپاشه و اگر هم زنده باشین ، مشکل بعدی زیر ساخت هایی هست که از بین رفته ، از سرویس بهداشتی بگیر تا خط های ارتباطی ، از غذا و سرپناه تا راه هایی که بسته شده
توی همین تهران وقتی کمی بارون میزنه یا برف میاد، تمام شهر قفل میشه
سخن آخر
ما چه بخواهیم یا نه ، در مقابل اقلیم بسیار ضعیف ایم. از اون نشات میگیریم و زندگیمون به اون وابسته است. بسیاری از ویژگی های اخلاقی ،داب و سنن وابسته به اون است و شاید بزگترین تهدید هم همون باشه
وقتی که ما چنان در حباب خیالی خود زندگی میکنیم و فکر میکنیم هر لحظه میتوان شیر آب رو باز کرد و آب نوشید یا در مواقع خطر میشه بنزین زد و با ماشین شخصی رفت به یه جای دیگه یا وقتی از آلودگی آب و ریزگرد ها در خبر ها میخونیم اما نمیدونیم این یعنی چه؟
پس بیشتر از هر چیزی شاید از اون ضربه بخوریم. این موضوع شاید ناگهانی یا در طول زمان اتفاق بیفتد.
اما زمانی که ورق برگشت از خیلی از مشکلات تازه با خبر میشویم
