معمولا افراد رشته تحصیلی دانشگاهی خود را در 18 سالگی انتخاب میکنند. این درحالیست که فرد 18 ساله، عملا یک بچّه است، هیچ تجربه ای ندارد و در هپروت سیر میکند. خیلی ها مرز پختگی (نسبی) در تصمیمگیری را حوالی 40 سالگی میدانند...
برای همهء ما اتفاق می افتد که بسیاری از کارهایی که چند سال پیش و در سنین خیلی بیش از 18 سال انجام داده ایم، هم اکنون بنظرمان اشتباه و یا حتی خنده دار بنظر میرسد. حال شما فکر کنید یکی از تعیین کننده ترین انتخابهای عمرتان را باید در 18 سالگی بگیرید و تا آخر عمر هم بخواهید با آن زندگی کنید. احتمال اینکه این انتخاب جواب بدهد، زیاد نیست...
البته اگر جواب داد که چه بهتر ولی معمولا چنین اتفاقی نمی افتد. خیلی ها وقتی متوجه این داستان میشوند، اصلاحات لازمه را انجام میدهند ولی حتی به مخیلهء اکثر مردم هم خطور نمیکند که در این رابطه اقدامی بعمل آورند و تا آخر عمر، همان مسیر را ادامه میدهند. انگار که در یک ازدواج ناموفق گیر افتاده باشند...
درس خواندن و مدرک گرفتن، بخشی از سرمایه گذاریهاییست که فرد برای ساختن آینده اش انجام میدهد و ممکن است جواب ندهد؛ هزار دلیل هم میتواند داشته باشد. چون کسی رفته و یک مدرکی تحصیلی گرفته بدین معنی نیست که دنیا به او بدهکار است که او را به قلّهء موفقیت برساند...
تسلا بزرگترین مخترع معاصر بود؛
تقریبا هرچه داریم بخاطر اختراعات اوست؛
ولی در نهایت فقر و بدبختی مرد...
از تسلا که دیگر بزرگتر نیستید...
Grow up
