عشق … کلمه ای که گرچه باهاش بیگانه نیستیم اما عموما سر معنیش با هم دیگه با توافق نمیرسیم. حتی تعریف ما از عشق از یه سنی به سن دیگه متفاوت میشه . چیزی که مسلمه ما اکثرمون در زندگی احساس علاقه ی یه نفر و تمایل به اینکه با طرف زوج باشیم، داشتیم . برای یکی رابطه ست،برای یکی ازدواج، برای یکی یه چیز دیگه!
روزهای اول آتشینن ،پر از احساس اشتیاق. تمایل ما به مدام وقت گذروندن و اون احساس هیجان و تپیدن پرشور قلبمون ! همون روزهایی که احساس می‌کنیم تو یه فیلم و رمان عاشقانه ،شخصیت اصلی ایم و امیدواریم هیچ وقت تموم نشه ! یه روز به خودمون میایم و میبینیم عه … چی شد پس ؟ کو ؟ اون همه احساس علاقه کجا رفت ؟
سوال واقعی اینه که عشق تاریخ انقضا داره ؟ یا صرفا تغییر شکل میده ؟ چه زمانی ما از فیلم و رمان های رومانتیک میایم بیرون و میشیم شخصیت فیلم های اجتماعی ؟!
اول بریم یه ذره در مورد ویژگی هاش بخونیم :
۱- افزایش هیجان و تپش قلب
هر بار که میبینیمش یا یادش میفتیم ، تپش قلب میگیریم و هیجان زده میشیم . تازه گوشه ی لب مون هم از این لبخندها میاد که سعی می‌کنیم تابلوش نکنیم ! دلیل علمیش هم (لبخند تابلومون نه ها ! ضربان قلب) ترشح شدن هورمون های دوپامین و نوراپی نفرین تو مغزه .
۲- تمرکز رو نکات مثبت و ندیدن نکات منفی
شنیدین که میگن عاشق کوره ؟ کنایه وار نه ها ! واقعی! مورد داشتیم طرف انقدر عاشق بوده نفهمیده یارو یه دستش ۶ تا انگشت داره … ولی خب فقط موضوع انگشت نیست ! ایرادهای یارو به چشممون نمیاد دیگه ! واسه همینه که واسه ما شاهزاده با اسب سفیده ، واسه بقیه شاهزاده ی نصفه نیمه ست با یه الاغ چلاق … !
۳- احساس منحصر به فرد بودن
نه ما با بقیه فرق داریم ! اینم با بقیه فرق داره !
شاید باورتون نشه ولی همه همینو میگن ! جالبه بدونین که واقعا احساس منحصر به فرد بودن یکی از ويژگی های آدمها موقع تجربه ی مرحله ی اولیه ی عشقه .
۴- تلاش برای نزدیک شدن
هر کاری می‌کنیم که بتونیم بهش نزدیک شیم و باهاش وقت بگذرونیم حتی اگه این به معنی خوردن رفتن به رستورانیه که دوستش نداریم ! یا بریم کوهنوردی در شرایطی که بیشترین صمیمیت مون با کوه ،دیدنش از اتوبانه وقتی هوا آلوده نیست !
۵- ایده آل سازی رابطه
این خیلی مرتبط با مورد سومه . ما رابطه مون رو ایده آل میبینیم و با طرف بلندمدت رو ترسیم می‌کنیم. شماها هم وقتی عشق رو تجربه کردین اسم بچه تون رو انتخاب کردین ؟ من که میدونم اگه کردین هم نمیگین ! منم نمیگم ! ولی جدی جدای بحث بچه، احتمالا تجربه کردین که ترسیم کنین وقتی از سر کار میاین خونه زندگی تون با اون چجوریه مثلا …
هورمون ها رو یادتونه ؟ همونایی که باعث میشه وقتی میبینیمش ضربان قلب مون بره بالا . تموم شدن ماه عسل همزمانه با کم شدن آزاد شدن اونا . برای همینم حس سرخوشی ما کمتر میشه . در واقع مغز ،برای به تعادل رسوندنش این کار و میکنه .
تحقیقات نشون میدن که فاز عسل میتونه بین ۶ ماه تا ۲ سال طول بکشه و متاسفانه تا ابد طول نمیکشه.
لزوما نه . راستش خیلی بستگی داره اما به طور کلی اون ایده آل سازی ای که ما توی مرحله ی اول داشتیم، شکسته میشه. ما پارتنرمون رو بیشتر میشناسیم . البته یه وقت هایی بهاش بحث و مشاجره ست ولی خب ارزشش رو داره. بنابراین شناخت ها عمیق تر و رابطه امن تر میشه . ما کم کم به اون فاز آرامش و ثبات میرسیم.
در نهایت تنها هدف ما از رابطه ،شور و اشتیاق نیست . شاید عاشق بودن انتخاب نباشه اما عشق ورزیدن مسلما هست. ما توی رابطه، بعد از فاز ماه عسله که تکامل پیدا می‌کنیم .
