امروز میخوام در مورد یه نوع «قضاوت» صحبت کنم. یه دوستی دارم که همیشه میگه : «خودرویی !زمین بازی من اینستاگرامه !» واقعا هم راست میگه ! همیشه از اینستاگرام آدم ها چیزهایی رو میفهمه که من در حالت عادی ممکنه حتی به نظرم هم نیاد . امروز میخوایم ببینیم از اینستاگرام یه آدم چی ها میتونیم بفهمیم . من تا همین چند سال پیش نه تنها اینستاگرام رو حساب نمیکردم، بلکه توجه خاصی هم بهش نمیکردم ! ولی خب حقیقت اینه که همون طور که ما از نوع لباس پوشیدن آدم ها در موردشون یه قضاوتی تو ذهنمون می‌کنیم، اینستاگرام هم همینه . لباس آدم ها در موردشون چی میگه ؟ تو جامعه ی ما اول از همه موضع مذهبی طرف رو تا حد خوبی مشخص میکنه. بعد هم … ما یه چیزهایی در مورد شخصیتش حدس میزنیم که ممکنه درست یا غلط باشن.
میدونم شاید الان این تو ذهن یه عده تون بیاد که «ما نباید همو قضاوت کنیم» . میفهمم ! ولی حقیقت چیه؟ همه ی ما قضاوت می‌کنیم. مگه قضاوت پایه ی شناخت نیست ؟ مگه غیر از اینه که وقتی قضاوت هامون از یه آدم مثبته بهش نزدیک میشیم و بهش فرصت نزدیک شدن میدیم ؟
آیا این پست چند تا قاعده ی کلیه که باهاش اینستاگرام های همه رو قضاوت کنیم ؟ نه !
این پست یه سری تجربه ست که ممکنه از فردی به فرد دیگه ای متغیر باشه .
مسلما ما توی اینستاگرام چیزهایی رو پست می‌کنیم که میخوایم از ما دیده بشه. اون می‌خواد دستاوردهای ما باشه، می‌خواد تفریح های ما باشه یا کارمون یا همون بخش از روزمرگی هایی که دوست داریم بقیه ببینن . پس اینستاگرام شاید به ما نشون نده طرف از چی بدش میاد اما قطعا نشون میده از چی ها خوشش میاد !
فالویینگ هاش رو حتما ببینین ( چه پست داشت چه نداشت!) . سوال : «آیا اگه طرف آدم های غیر جالبی رو فالو می‌کرد رهاش کنیم ؟» (دیدین از واژه ی کنسله استفاده نکردم ؟:)) راستش من فکر میکنم درسته که اینکه طرف چه کسایی رو دنبال میکنه خیلی مهمه اما اینکه بگیم صرفا چون فلانی یا فلانی ها رو فالو می‌کرد باهاش قطع رابطه کنیم یا ارتباطمون رو کم کنیم ، میتونه خیلی عاقلانه نباشه.
سوال واقعی اینه که : اون فالویینگ ها چیش شما رو ناراحت میکنه ؟ آیا نشون میده طرفدار طرز فکر سیاسی یا اقتصادی یا اجتماعی ایه که شما باهاش مخالفین ؟ خب این میتونه بازی رو کلا به هم بزنه !
این مهم ترین چیزیه که شما باید بدونین . اینستاگرام پر از کتمان حقایقه . پر از نشون ندادن های نقص ها و پر از پنهان کردن رنج هاست . یه عالمه عکس اونجا ادیت میشه. یه عالمه استوری ۳۰ ثانیه ای اونجاست که شاید قبل یا بعدش ساعت های طولانی سختی یا ناراحتی باشه .
پس اینکه ما فکر کنیم با اینستاگرام میتونیم یکی رو کامل بشناسیم یا حتی تا حد خوبی بشناسیمش یه ذره اشتباهه ! چیزی که باید یادمون باشه اینه که اون آدم شاید کامل و (حتی) واقعی نشون نده کیه اما نشون میده که کی می‌خواد باشه !
اینکه یه آدم بخواد کی باشه حتی از اینکه واقعا کیه هم مهم تره .
تو مسیر شناخت یه آدم ما از خیلی چیزها کمک میگیریم. اینکه اون آدم رفتارش توی جمع چجوریه، اینکه موقع رانندگی چجوری حرف میزنه ، اینکه در مورد خانواده ش چجوری حرف میزنه، اینکه با ما رفتارش چه زمان هایی چجوریه. پس اینستاگرام درسته که یه راه خوب برای کشف یه سری حقیقت یا یه سری حدسه، اما به هیچ عنوان کافی نیست .
به هر حال اگه تا الان خیلی به پیجش توجه نکردین حتما یه سر بهش بزنین .
مراقب خودتون باشین و البته یادتون باشه که پیج اینستاگرام ما ویترین ماست !
