خبر خوشحال کننده قطع اینترنت ، چه مسرت بخش ، چقدر دوست دارم برگردیم به چراغهای موشی ، گاری هایی که یخ پخش میکنند ، پیت و بخاریهای نفتی ، گرد و خاک ، بوی نم ، سکوت و شنیدن آواز پرنده ها ، ترس از بیماریهای طاعون و ...
فکر کردی کی هستی که باید همه چی رو داشته باشی ، آره با توام ، تویی که گوشتت رو از قصابی سر کوچتون میخری بدون اینکه بدونی اون گوسفند بدبخت چه سفر نکبت باری رو طی کرده که تیکه هاش به دست تو رسیده ، طلب کار کی هستی ؟؟
تو که صبح از خواب بیدار میشی و مثل یک ربات فقط دنبال بدست آوردن بیشتر که بعدش بری یه گوشه مثل ... تو تنهایی بخوری که نکنه اون یکی حیوون وحشی سهمی ازت داشته باشه
فکر کردی کی هستی که ماشینتو گاز میدی و کثافتشو پخش میکنی تو هوا ، تازه یک بادی به غب غب میندازی و اسم خودتو میزاری اشرف مخلوقات ،
جمع کن خودتو ، ضررت پیشکش اندازه اون خره که بار میبره مفید نبودی ، حالا مگه با اینستاگرام چه غلطی میکردی که دیگه نمیتونی بکنی ، حتما میخوای بگی کسب و کارم ضرر میبینه ، کسب و کارهایی که فقط جنبه مصرفی داره ، بعد باید مهمترین چیزهایی که بدرد مملکتت میخوره وارد بشه که از گرسنگی و بیماری نمیری
جمع کن خودتو ، برای یک بار هم که شده ، دست از خودخواهیات بردار ، به نام دمکراسی سنگ مردم رو به سینت نزن ، یه نگاهی به دور و برت بنداز ببین از کجا باید دادخواهیتو شروع کنی ،
پیشنهاد میدم تو آینه خودتو ببین
بهت برنخوره اینارو به تو نگفتم ، روبروی آینه برای خودم نوشتم
