سینَما یا سینِما؟

زبان فارسی از جمله زبانانی است که لغات بیگانه و وام‌واژه‌های بسیاری را در خود گنجانده است. استفاده از این دسته کلمات در مکالمات و مکتوبات روزمرّه هیچ ایرادی ندارد، منتها ما گاهی اوقات ریشه‌ی این لغات را فراموش می‌کنیم و آنان را به هر شکلی که دوست داریم، بر زبان می‌آوریم. یکی از رایج‌ترین این اشتباهات مربوط به تلفّظ واژه‌ی سینماست. عدّه‌ای آن را سینَما می‌گویند و گروهی هم سینِما را ترجیح می‌دهند. اینجا می‌خواهیم ریشه‌ی این کلمه را بررسی کنیم و ببینیم که کدام تلفّظ شکل صحیح آن است. همراه باشید.

واژه‌ی Cinéma (با ریشه‌‌ای فرانسوی) از کلمه‌‌ی یونانی κινῆμα (تلفّظ دقیق: کینِما) به معنای «جنبش» برگرفته شده است. این واژه‌ی فرانسوی پس از ورود به زبان انگلیسی حالت Cinema را به خود گرفت که مطابق شمایل نوشتاری‌اش به شکل سینِما تلفّظ می‌شود. زمانی که زبان شیرین فارسی پذیرای این کلمه شد، ایرانیان طبق معمول آن را به شکل دیگری تلفّظ کردند: سینَما.

گفتنی است که دو بخشی بودن این کلمه نیز در تغییر شکل بیان آن بی‌تاثیر نبوده و باعث بروز نوعی خطا شده، به نوعی که مخاطب فکر می‌کند این کلمه از دو واژه‌ی «سی» و «نَما» تشکیل شده و آن را بدان صورت به زبان می‌آورد. از قضا ارتباط کلمه‌ی نما با ماهیت سینما باعث بروز خطای دیگری شده است.

سؤال اصلی اینجاست: تلفّظ صحیح این واژه به چه شکل است؟

تلفّظ درست واژه‌ی سینما به صورت سینِماست چرا که هم از ریشه‌ی لغوی این کلمه تبعیت می‌کند و هم ما را از بروز خطاهای زبانی که در بالا ذکر شد، برحذر می‌دارد.

امیدوارم با این پست به دانش زبانی شما دوستان افزوده باشم. موفّق باشید.