خیلی از باشگاههای فوتبالی یک سری طرفدار افراطی و متعصب دارن که بهشون "اولترا" میگن. افراطی ترین گروه هواداری بارسا "بویژوس نویز" نام داره، که به معنی "پسران دیوانه" هست.
اونها به عنوان یک گروه از هواداران جوان شروع به فعالیت کردن که قرار بود در هر بازی بارسلونا رو تشویق کنند. شور و شوق این گروه به حدی بود که باعث شناخت و همراهی بقیه هوادارانی شد که به نیوکمپ میاومدن.
با این حال، به تدریج گرایشهای این گروه به شدت افراطی شد و کم کم به خشونت، نژادپرستی، جدایی طلبی، و انواع جرائم رو آوردن. و حتی شعارهای جدایی طلبانه(جدایی ایالت کاتالونیا از اسپانیا) رو به داخل ورزشگاه هم کشیدن.
فعالیت بویژوس نویز در فصل ۱۹۸۱ آغاز شد. در بحبوحه یک دوره منفی که در اون بارسلونا به مدت هفت سال نتونسته بود حتی یک عنوان قهرمانی لیگ رو به دست بیاره.
بویژوس نویز به تدریج منطقه گل سود(دروازه جنوبی نیوکمپ) ورزشگاه را با هدف انگیزه دادن به بازیکنان، از جمله گلزن بزرگ اون زمان، کوئینی تصرف کردن. بارسلونا توی دوره حضور این گروه از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۳، آمار ۱۷ برد، ۵ تساوی و تنها ۲ باخت در الکلاسیکوهایی که در نیوکمپ برگزار شده بود رو ثبت کرده!
با این حال، هدف اونها در استادیوم به سرعت تغییر کرد، به حدی که به هولیگان(افراد شرور) اسپانیا تبدیل شدن، و در حوادث و جنایات مختلف نقش داشتن، از جمله اولین مرگ بر اثر خشونت در تاریخ فوتبال اسپانیا، زمانی که در سال ۱۹۹۱، پنج نفر از اونها یک طرفدار اسپانیول را کتک زدند، چاقو زدند و به قتل رسوندن!
یکی از اعضای این باشگاه در سال ۲۰۱۶ طی یک مصاحبه گفته بود:
"بیشتر ما نوجوان و جوان بودیم، و مسن ترین مون ۲۰ ساله بود. ما شروع به تظاهرات کردیم و تصمیم گرفتیم در مقابل گروه آبی و سفید های اسپانیول که تازه تاسیس شده بودند بایستیم"
در فصل ۱۹۸۳/۸۴، این گروه از حدود ۷۰۰ نفر اولترا تشکیل شده بود که شروع به آزار بقیه هواداران کردن، از جمله درگیریهایی با طرفداران سایر تیمها مانند La Ultra On ( هوادران رئال مادرید) یا هواداران بیلبائو در فینال کوپا دل ری اون سال. البته با توجه به صحبت یکی از اعضا، در اون زمان بزرگترین دشمنان اونها پیروان اسپانیول بودن.
اونها کم کم با ضرب و شتم در سکوهای نیوکمپ به پیش رفتن و بر بقیه تماشاگرانی که بدون قصد ایجاد حادثه، به ورزشگاه اومده بودن غلبه کردن. و از گل سود(دروازه جنوبی) به سمت گل نود(دروازه شمالی) منتقل شدن!
با گذشت زمان گرایشات نئونازی در بین اعضا بیشتر و بیشتر شد. دیگه فرقی نمیکرد که طرفدار جنبش استقلال کاتالونیا باشن یا مخالف اون، و فقط مهم بود که بدون محدودیت بیادب و بیپروا باشن.
به تدریج روزهای مسابقه به جنگ خیابانی تبدیل شده بود، طرفدارها میدونستن که برای مبارزه با چوب و چماقهای بقیه خواهند رفت. که همین شرایط باعث شد بویژوس نویز افراد زیادی را جمع کنه(توی تیم خودش بیاره).
این اپیزودهای خشونت آمیز به مرزهای فرا انسانی رسید، زمانی که در ۱۳ ژانویه ۱۹۹۱ گروهی از بویژوس نویز به نزدیکی استادیوم ساریا (محوطه اسپانیول که در سال ۱۹۹۷ تخریب شد) رفتن و پس از بازی با خیخون به دو هوادار حمله کرده و چاقو زدند.
فردریک فرانسوا روکیه(۲۰ ساله) متأسفانه با سه ضربه چاقو، به اولین مرگ خشونت آمیز در فوتبال اسپانیا تبدیل شد، در حالی که خوزه ماریا آربولیاس(۱۶ ساله) که سعی کرد فرار کنه، به شدت مجروح شد اما تونست از این حمله جان سالم به در ببره.
متجاوزان چند روز بعد دستگیر شدن و سه سال بعد دادگاه بارسلونا اونها رو محاکمه کرد. این پنج متهم در نهایت به ۷۶ سال زندان محکوم شدن. و دو سال بعد، دادگاه عالی حکم رو به ۱۴۰ سال افزایش داد و تشخیص داد که رفتار این افراد از بویژوس نویز "وحشیانه و حیوانی" بوده.
پسران دیوانه کم کم به علامت تجاری جنایت و تجاوز مداوم تبدیل شدن، به حدی که در فصل ۹۱/۹۲ گروه جدیدی در قبیله به نام Los Casuals متشکل از جنایتکاران و اراذل و اوباش تشکیل شد که بدون نشان از بارسلونا برای حمله به هواداران رقیب و همچنین انجام سایر اعمال غیرقانونی مرتبط با مواد مخدر و اخاذی به ورزشگاهها رفتن.
به طور خودکار، برخی از هواداران متعلق به سایر گروههای هواداری بلوگرانا مخالفت خود رو با سوتها و فریادهایی به سبک "نازیها از نیوکمپ بیرون بیایند" ابراز کردن، که بویژوس نویز در یکی از اولین نبردهای شدید بین اعضا، با خشونت پاسخ اونها رو دادن.
ورود خوان لاپورتا در اولین دورهی ریاستش در سال ۲۰۰۳ برای این گروه از اولتراها که دوستی خاصی با مدیران قبلی، به ویژه با نونیز داشتن، یک نقطه عطف بود. موضع او نسبت به پسران دیوانه صریح بود: اون در همون ابتدای کار گفت: «من میدانم خشنونتها از طرف چه کسانی است و به آنها پایان خواهم داد».
هشداری که به زودی با ممنوعیت ورود بویژوس نویز به نیوکمپ و پس گرفتن امتیازاتی که پیش از لاپورتا به دست آورده بودند، عملی شد.
البته این اقدام برای لاپورتا چندین تهدید به مرگ، و آزار عمومی در خیابانها رو به همراه داشت.
یکی از اعضا در مصاحبه گفت:
"ما فعالانه برای نامزدی او(لاپورتا) مبارزه کردیم، با او همدردی کردیم و امضا جمعآوری کردیم. اما او ما را فریب داد، از ما رای خواست و به ما قول داد که همکاری خواهد شد و یک ردیف برای جوانان ایجاد خواهد شد، همه اینها را از طریق خواهرش مذاکره کردیم. اما او به محض ورود، شروع به بیرون انداختن ما کرد."
به نظر میرسید که نیوکمپ آرامش پیدا کرده، اگرچه برخی از اعضای بویژوس نویز همچنان در سکوها ظاهر میشدن، اما نه به عنوان یک گروه، بلکه به عنوان هواداران استتار شده بودن، تا اینکه دوره اول لاپورتا در سال ۲۰۱۰ به پایان رسید.
روزنامه اسپورت توضیح داد: "با پیروزی ساندرو راسل و پس از آن پیروزی جوزپ ماریا بارتومئو در انتخابات ریاست باشگاه بلوگرانا، پسران دیوانه دوباره درها را برای انجام اعمال خشونت آمیز باز شده دیدند."
این حوادث به میزان کمتری و به طور کلی در محیط اطراف نیوکمپ دوباره ظاهر شد، زیرا ورود اونها همچنان ممنوع بود، و درگیریها در خارج انجام میشد.
سرانجام در سال ۲۰۱۹، و پس از ترس موجود مبنی بر سازماندهی مجدد و ایجاد هرج و مرج که در دهه ۸۰ موفق به ایجاد آن شدند، کمیسیون مبارزه با خشونت ورزشی اونها را به همراه دو جناح خود، Casuals و Puppies، به عنوان "گروه خطرناک" معرفی کرد. این امر باعث ناپدید شدن نمادها و بنرها و همچنین حمایت یا ترویج فعالیتهای آنها شد.
با این حال، خصومتها همچنان ادامه یافت و آخرین مورد شناخته شده آن چیزی بود که در ۲۵ ژانویه ۲۰۲۰ در والنسیا رخ داد، زمانی که درگیری های جدی در اطراف مستایا(ورزشگاه خانگی والنسیا) بین بویژوس نویز و یوموس (اولترا های والنسیا) رخ داد.
در سال ۲۰۲۱، همزمان با روی کار آمدن مجدد خوان لاپورتا در بارسلونا، پسران دیوانه پس از گزارش پلیس مبنی بر دستگیری ۱۴ نفر از اعضای اونها، با عنوان "رهبری رادیکال برچیده شد." به تیتر یک صفحات اول رسانههای اسپانیا بازگشتند.
پلیس ملی توضیح داد که در میان دیگر فعالیتهای غیرقانونی انجام شده توسط این گروه، تن فروشی زنان نیز دیده می شود که درآمد اقتصادی آنها برای تأمین مالی «حضور در رویدادهای موسیقی و ورزشی برای گسترش نفرت، خصومت و خشونت» علیه دیگران استفاده میشد. بعلاوه تعدادی از این ۱۴ زندانی، در آخرین درگیریها در مستایا(ورزشگاه خانگی والنسیا) شرکت کرده بودند.
ابتدای فصل ۲۱/۲۲، وقتی از لاپورتا درباره بویژوس نویز سوال کردن، اینجور جواب داد:
بارسلونا جایی است که خانواده در آن حضور دارد، موزاییکهایی داریم که ورزشگاه را زیبا میکند ما نیازی به خشونت نداریم.
اما با توجه به فاجعهای که در بازی برگشت لیگ اروپا در نیوکمپ رخ داد، و بارسلونا در حالی که نیوکمپ به تسخیر هواداران فرانکفورت در اومده بود بازی رو واگذار کرد، مجددا بویژوس نویز به صدر اخبار مرتبط با بارسلونا بازگشت.
بعد از این بازی، اوریول آبل رویز یکی از سران بویژوس نویز گفت:
مهلت باشگاه و لاپورتا به زودی تمام میشه. حادثه پنجشنبه شب واقعا شرم آوره. از حالا یا اجازه ورود ما رو به ورزشگاه صادر میکنن یا در خارج از ورزشگاه کاری میکنیم که هیچ طرفدار تیم حریف جرئت نزدیک شدن به نیوکمپ رو نداشته باشه. از تمامی هوادارانمون در سرتاسر جهان می خواییم در این راه به ما کمک کنند. دیگه اجازه نمیدیم این باشگاه تنها بمونه.
یکی از اعضا هم اخیرا گفت:
«بویژوس نویز با وجود سرکوبی که با آن مواجه شده، همچنان قوی هست، درسته لاپورتا ما رو از نیوکمپ خارج کرده، اما ما همچنان در خیابانها قوی هستیم. اتفاقی که مقابل فرانکفورت رخ داد مایه شرمساری ست و مسئولین اون باید مجازات بشن.»
همچنین یک عضو دیگر در مورد خبرهای که بر علیه آنها وجو دارد گفت:
«جنایت نژادپرستی نازیها؟! هاهاها، کسی این چیزا رو میگه که بویژوس نویز رو نمیشناسه، هر کسی میتونه هر چی میخواد فکر کنه، این زندگی اونهاست، اما این گروه عاشق بارسلونا و کاتالونیا هست و ازش دفاع میکنه.»
اکانت بویژوس نویز نیز در توییتر، این متن رو منتشر کرد:
ما باورهای مقدسی داریم. اداره بارسلونا کار تو نیست. بارسا متعلق به ماست، لاپورتا گمشو!!!
این حواشی در بازی بعدی مقابل کادیز هم ادامه پیدا کرد، و بخش از هواداران مقابل نیوکمپ علیه لاپورتا شعار دادن!
در هر صورت هواداران فرانکفورت بارسلونا و لاپورتا رو وارد بحران پیشبینی نشدهای کردن که باید ببینیم در ادامه تدبیر رئیس و البته ژاوی برای مدیریت این بحران چی خواهد بود.
