ارز دیجیتال(Cryptocurrency) شکل خاصی از پول دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده است . بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند : غیرمتمرکز بودن ، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده می‌کنند . ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد ، گروه یا سازمانی آنها را کنترل نمی‌کند . کریپتوکارنسی ها را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد . یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی ، استفاده از خدمات بانک ها یا هر سازمان واسطه دیگری نخواهید داشت . رمزارزها همانند : ریال و دلار پول‌هایی هستند که با سازوکار مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند . فرایند خلق برخی از این پول ها مانند : بیت کوین با ماینینگ انجام می‌شود و برای تعدادی دیگر از آنها ، تمامی سکه‌ها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند . ارزهای دیجیتال بر روی فناوری دفترکل توزیع شده ساخته شده‌اند که یکی از محصولات مهم آن ، فناوری بلاک چین است . بلاک چین‌های عمومی که اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند ، قابلیت مشاهده تمامی تراکنش ها را چه برای افرادی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم می‌کند .
همانطور که اینترنت انقلابی در نحوه برقراری ارتباط ما ایجاد کرد ، فناوری نیز روشی را که پول در آینده می تواند کار کند به شدت به چالش می کشد . سیاستگذاران به زودی باید تصمیم بگیرند که چگونه از این فناوری ها بهترین بهره را ببرند . با معرفی یورو دیجیتال عمومی ، بانک مرکزی اروپا می‌تواند جایگزین مطمئن‌تر و کارآمدتری برای پول بانکی و ارزهای دیجیتال ارائه کند . در حال حاضر، مردم چاره ای جز استفاده از بانک های خصوصی ندارند ، به غیر از احتکار پول نقد زیر تشک . تعداد کمی از مردم می دانند که پول موجود در حساب های بانکی آنها فقط به عنوان پول در صفحه رایانه وجود دارد و قانوناً متعلق به بانک آنها است . بانک آن پول را به مردم بدهکار است ، اما این پول متعلق به آنها نیست . در مقابل ، پول نقد فیزیکی ( اسکناس و سکه ) تنها شکل پولی است که در واقع توسط بانک های مرکزی ملی ایجاد می شود و به بدهی خاصی از بانک به افراد وابسته نیست . هنگامی که بانک مرکزی پول نقد صادر می کند ، این امر همچنین درآمدی را برای دولت ها ایجاد می کند - که به عنوان حق بیمه شناخته می شود . علاوه بر این ، پول نقد تنها سیستم پرداختی است که کاملاً رایگان است و برای همه ، از جمله کسانی که حساب بانکی ندارند ، در دسترس است . در واقع سکه ها و اسکناس ها یک سرویس خدمات عمومی ارزشمند هستند .
· دلیل مهم بودن آینده پول نقد چیست ؟
از کارت های بدون تماس گرفته تا اپلیکیشن‌های موبایل و ارزهای دیجیتال ، فناوری دیجیتال امروزی در همه جا وجود دارد و ما را قادر می‌سازد تا پرداخت‌های کاربرپسند انجام دهیم . با افزایش فناوری مالی ، این خطر وجود دارد که پول نقد از بین برود . اگر این اتفاق بیفتد ، به این معنی است که کل سیستم پول و پرداخت در دستان چند شرکت مالی خصوصی قدرتمندتر خواهد بود . ما به آن شرکت ها قدرت بیشتری می‌دهیم تا نظارت کنند برای چه پولی می‌پردازیم و با چه کسانی مبادله می‌کنیم . ناگفته نماند که بدون امکان برداشت وجه نقد ، راهی برای انصراف از سیستم بانکی فعلی وجود ندارد . پول یک کالای عمومی است . فناوری می تواند به ما اجازه دهد تا سیستم پولی خود را دوباره طراحی کنیم تا در جهت منافع عمومی عمل کند .
مثالی مهم از عمومی بودن و کاربرد ارز دیجیتال : تبدیل یورو برای شهروندان
ءPositive Money Europe از معرفی یک سیستم ارز دیجیتال عمومی در منطقه یورو حمایت می کند. با چنین سیستمی ، بانک مرکزی اروپا اساساً به شهروندان این امکان را می دهد که پول خود را در بانک مرکزی ذخیره کنند و انواع پرداخت ها و تراکنش های اولیه را با آن انجام دهند . در اصل ، یک ارز دیجیتال عمومی همان ویژگی‌های پول نقد ( رایگان و بدون بدهی ) را در قالب دیجیتال دارد . یورو دیجیتال جایگزین پول نقد فیزیکی نخواهد شد و ما معتقدیم که توانایی شما در استفاده از اسکناس و سکه باید محافظت شود . سیستم یورو دیجیتال با سیستم بانکداری خصوصی تعامل دارد ، به این معنی که افراد می توانند پول خود را از حساب های بانکی تجاری خود به حساب یورو دیجیتال خود منتقل کنند و بالعکس . یک سیستم « نقد دیجیتالی » نیاز دولت را برای نجات بانک های « بیش از حد بزرگ برای ورشکستگی » برطرف می‌کند ، زیرا پول ذخیره شده در بانک مرکزی بدون ریسک است . این سیستم می تواند طرح های بیمه سپرده را کمتر ضروری کند . ارزهای دیجیتال عمومی دسترسی ممتاز سیستم بانکی به پول بانک مرکزی را از بین خواهند برد . با اجازه دادن به مردم برای استفاده از پول بانک مرکزی ، تمرکز قدرت اقتصادی در چند مؤسسه بزرگ کاهش می یابد . از آنجایی که مردم با پول خود آزادی بیشتری خواهند داشت و یارانه های عمومی ضمنی کمتری دارند ، سیستم بانکی را مجبور می کند که از نظر اخلاقی مسئولیت پذیرتر و رقابتی تر باشد .
کریپتو ارز یا کریپتو یک ارز دیجیتال است که برای کار به عنوان وسیله مبادله از طریق یک شبکه کامپیوتری طراحی شده است که به هیچ مقام مرکزی ، مانند : دولت یا بانک ، برای حفظ یا نگهداری آن وابسته نیست . سوابق مالکیت سکه انفرادی در یک دفتر کل دیجیتال ذخیره می شود ، که یک پایگاه داده کامپیوتری با استفاده از رمزنگاری قوی برای ایمن کردن سوابق تراکنش ، کنترل ایجاد سکه های اضافی و تأیید انتقال مالکیت سکه است . ارزهای دیجیتال علی رغم نام آنها ، در نظر گرفته نمی شوند . ارزها به معنای سنتی باشند و در حالی که رفتارهای متفاوتی برای آنها اعمال شده است ، از جمله طبقه بندی به عنوان کالاها ، اوراق بهادار و همچنین ارزها ، ارزهای دیجیتال معمولاً به عنوان یک طبقه دارایی مجزا در عمل در نظر گرفته می شوند . برخی از طرح های رمزنگاری از اعتبار سنجی برای حفظ ارز دیجیتال استفاده می کنند . در مدل اثبات سهام، مالکان توکن های خود را به عنوان وثیقه قرار می دهند . در ازای آن ، آنها به نسبت مقداری که سهام دارند ، بر توکن اختیار می‌کنند. به طور کلی ، این سهامداران توکن در طول زمان از طریق هزینه‌های شبکه ، توکن‌های تازه ساخته شده یا سایر مکانیسم‌های پاداش از این قبیل ، مالکیت بیشتری در توکن به دست می‌آورند . ارز دیجیتال به شکل فیزیکی ( مانند : پول کاغذی ) وجود ندارد و معمولاً توسط یک مرجع مرکزی صادر نمی شود . ارزهای دیجیتال معمولاً از کنترل غیرمتمرکز بر خلاف ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC ) استفاده می کنند . زمانی که یک ارز رمزنگاری شده قبل از انتشار یا ایجاد شده یا توسط یک ناشر صادر می شود ، به طور کلی متمرکز در نظر گرفته می شود . وقتی با کنترل غیرمتمرکز پیاده‌سازی می‌شود ، هر ارز دیجیتال از طریق فناوری دفتر کل توزیع‌شده ، معمولاً یک زنجیره بلوکی، کار می‌کند که به عنوان پایگاه داده تراکنش‌های مالی عمومی عمل می‌کند . طبقات دارایی های سنتی مانند ارزها، کالاها و سهام ، و همچنین عوامل کلان اقتصادی ، در معرض بازدهی ارزهای دیجیتال قرار دارند . اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز بیت کوین بود که برای اولین بار به عنوان نرم افزار منبع باز در سال 2009 منتشر شد . تا مارس 2022 بیش از 9000 ارز دیجیتال دیگر در بازار وجود داشت که بیش از 70 ارز دیجیتال دارای ارزش بازار بیش از 1 میلیارد دلار بودند .
در سال 1983 ، دیوید چاوم ، رمزنگار آمریکایی ، یک پول الکترونیکی رمزنگاری ناشناس به نام cash ابداع کرد . بعداً ، در سال 1995، او آن را از طریق Digi cash، شکل اولیه پرداخت الکترونیک رمزنگاری ، پیاده‌سازی کرد . Digi cash به نرم افزار کاربر نیاز داشت تا یادداشت ها را از بانک برداشت کند و کلیدهای رمزگذاری شده خاصی را قبل از ارسال به گیرنده تعیین کند. این امر باعث شد تا ارز دیجیتال توسط بانک صادرکننده ، دولت یا هر شخص ثالثی غیرقابل ردیابی باشد . در سال 1996 ، آژانس امنیت ملی مقاله ای با عنوان چگونه یک ضرابخانه بسازیم : رمزنگاری پول نقد الکترونیکی ناشناس منتشر کرد که یک سیستم ارز دیجیتال را توصیف می کرد ، ابتدا آن را در لیست پستی MIT و سپس در سال 1997 در The American Law Review منتشر کرد . در سال 1998، وی دای توصیفی از "b-money " منتشر کرد که به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی توزیع شده ناشناس شناخته می شود . اندکی پس از آن، نیک سابو ، طلای بیتی را توصیف کرد . مانند : بیت‌کوین و سایر ارزهای رمزپایه‌ای که از آن پیروی می‌کنند ، بیت طلا ( که نباید با صرافی مبتنی بر طلای بعدی ، Bit Gold اشتباه گرفته شود ) به عنوان یک سیستم ارز الکترونیکی توصیف شد که کاربران را ملزم می‌کرد تا یک کارکرد اثبات کار را با راه‌حل‌هایی که به صورت رمزنگاری شده در کنار هم قرار می‌دهند، تکمیل کنند. و منتشر شد . در سال 2009 ، اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز ، بیت کوین ، توسط توسعه دهنده احتمالاً با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد . از SHA-256، یک تابع هش رمزنگاری ، در طرح اثبات کار خود استفاده کرد . در آوریل 2011 ، Namecoin به عنوان تلاشی برای تشکیل یک DNS غیرمتمرکز ایجاد شد که سانسور اینترنت را بسیار دشوار می کرد . بلافاصله پس از آن، در اکتبر 2011، لایت کوین منتشر شد که به جای SHA-256 از scrypt به عنوان تابع هش خود استفاده می کرد . یکی دیگر از ارزهای رمزنگاری قابل توجه ، Peercoin ، از ترکیبی اثبات کار/ اثبات سهام استفاده کرد . در 6 آگوست 2014 ، بریتانیا اعلام کرد که وزارت خزانه داری این کشور مطالعه ای در مورد ارزهای رمزپایه را سفارش داده است ، و در صورت وجود نقشی که می توانند در اقتصاد بریتانیا ایفا کنند . این مطالعه همچنین گزارشی در مورد اینکه آیا مقررات باید در نظر گرفته شود یا خیر بود . گزارش نهایی آن در سال 2018 منتشر شد و در ژانویه 2021 مشاوره ای در مورد دارایی های رمزنگاری شده و استیبل کوین ها صادر کرد . در ژوئن2014 ، السالوادور اولین کشوری بود که بیت کوین را به عنوان ارز قانونی پذیرفت ، پس از اینکه مجلس قانونگذاری با 62 رای موافق در برابر 22 به تصویب لایحه ارائه شده توسط رئیس جمهور Nayib Bekele مبنی بر طبقه بندی این ارز دیجیتال به عنوان ارز دیجیتال پرداخت . در آگوست 2021 ، کوبا قطعنامه 215 را برای شناسایی و تنظیم ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین دنبال کرد . در سپتامبر 2021، دولت چین، بزرگترین بازار ارزهای دیجیتال، تمام تراکنش‌های ارزهای دیجیتال را غیرقانونی اعلام کرد و با تکمیل سرکوب ارزهای دیجیتال که قبلاً فعالیت واسطه‌ها و ماینرها در چین را ممنوع کرده بود ، اقدام کرد .
· حرف بلاک چین در این میانه چیست ؟
بلاک چین و ارزهای دیجیتال نقش برجسته ای در جامعه ایفا می‌کنند . بیت کوین ، اتریوم ، زنجیره های هوشمند بایننس ، تنها تعدادی از ارائه های دیجیتال هستند . انواع مختلف فن‌آوری‌های بلاک چین فرصتی برای پیشرفت های بی‌سابقه ارائه می‌کنند . تراکنش های سریع مرزی ، فروش هنر دیجیتال ، ابررایانه های غیرمتمرکز و موارد دیگر . با روش های تجزیه و تحلیل مناسب ، می توانید بینشی از دنیای بلاک چین به دست آورید و تراکنش های ارزهای دیجیتال را ردیابی و تجسم کنید .
Data Expert دوره های آموزشی مختلفی را برای آموزش محققان و محققین برای تبدیل شدن به محققان ارزهای دیجیتال ارائه می دهد. علاوه بر این ، Data Expert شریک طلایی Chain lysis است . این به ما امکان می دهد تا علاوه بر دوره های آموزشی خود ، تمام دوره های آموزشی Chain lysis را برای شما ارائه دهیم. در زیر یک نمای کلی از دوره های آموزشی ارزهای دیجیتال ما را مشاهده خواهید کرد .
بیت کوین بدون شک شناخته‌شده‌ترین و پرکاربردترین رمزارز بر مبنای بلاک چین است . همچنین این رمزارز به‌عنوان با ارزش‌ترین ارز نیز شناخته می‌شود . هرچند بیت کوین در حال حاضر محبوب‌ترین ارز است ؛ با این‌حال رمزارز دیگری نیز وجود دارد . برخی از ارزها مثل Litecoin و Monaro به‌عنوان ارز هایی جایگزین و موازی شناخته می‌شوند . تعدادی از آنها به تقلید از بیت کوین ساخته شده‌اند و برخی دیگر چند شاخه دارند ؛ ممکن است یک رمزارز جدید با ساختاری نوین ایجاد شده یا از یک ارز موجود مشتق شده باشند .
با توجه به ماهیت مجازی این ارزها، رمزارز یک مخزن مرکزی و واحد ندارند؛ به این معنی که ممکن است به دلیل مشکلی که برای رایانه به وجود می‌آید از بین بروند ؛ البته در شرایطی که کلید خصوصی فراموش شده باشد و یا هیچ فایل پشتیبانی در اختیار فرد نباشد . بر خلاف معامله با پول نقد که به‌صورت کاملا ناشناس انجام می‌شود، در بلاک چین امکان بررسی معاملاتی که با رمزارز مثل بیت کوین صورت می‌گیرد ، بدون شناسایی دقیق هویت شرکت‌کنندگان امکان پذیر است .
ناگفته نماند که برخی از انواع رمزارز کمتر خصوصی هستند و برخی بیشتر . برای مثال می‌توان به ارزهای Zach ، Monaro و Dash اشاره کرد که ردیابی آنها به‌مراتب سخت‌تر از بیت کوین است .
برخی از ارزهای دیجیتال مشهور عبارتند از :
1 . بیت کوین
2 . اتریوم
3 . ریپل
4 . لایت کوین
5 . بیت کوین کش
نتیجه گیری
به طور خلاصه ، پول دیجیتال ، اصطلاحی است که برای ارز هایی مورد استفاده قرار می‌گیرد که تنها در فضای دیجیتال مورد استفاده هستند . در نتیجه ارزهای مجازی و رمزارز نوعی ارزهای دیجیتالی هستند زیرا طبق تعریف ، آنلاین هستند .
ارز مجازی یک نوع ارز دیجیتالی موجود در دنیای مجازی است که برای جوامعی خاص توسط توسعه دهنگان تعبیه می‌شود.
