المیرا حسینی خبرنگار گروه فناوری روزنامه هم میهن:
اگر حوالی ساعت دو بعدازظهر از خیابان شانزدهم احمد قصیر، به سمت بیهقی حرکت می‌کردید، با افرادی مواجه می‌شدید که به سمت این تجمع در حال حرکت بودند. مرکز ملی فضای مجازی ، میعادگاه این افراد بود
در مجموع چیزی در حدود 30 نفر در این محوطه جمع شده بودند و با بنرهای بزرگی، دورتادور محوطه مثلثی را پوشانده بودند. یکی، دو زن روی چادر خود کفن پوشیده بودند که روی آن توصیه‌هایی در خصوص حجاب و عفاف نوشته شده بود
همگی بالاتفاق معتقد بودند ضعف مدیران سبب شده تا ما چیزی به نام منشور اخلاقی نداشته باشیم که پلتفرم‌ها را ملزم به داشتن نماینده‌ای در ایران و رعایت آن منشور کند
نکته جالب این بود که آنها هم از وضعیت اینترنت رضایت نداشتند و احتمالاً فیلترینگ را فاقد تأثیر می‌دانستند که در متن فراخوان‌شان آمده بود: «پهنای باند فاصلاب سکوهای خارجی را به طور کامل ببندید؛ واتس‌اپ، تلگرام، اینستاگرام، ایکس، فیلترشکن»
مسئولیت شیوع تفکراتی که ربطی به واقعیت ندارند، اما با سر‌و‌شکلی منطقی عرضه می‌شوند، بیش از هر جایی متوجه حاکمیت است
آیا مخالفان این اقلیت هم آن‌قدر آزادی و اختیار عمل دارند که دست به سازماندهی تجمعات مشابه بزنند؟ آیا این مسئله که ما نمی‌توانیم این پلتفرم‌ها را به تبعیت از قوانین خود وادار کنیم، به دلیل نداشتن منشور اخلاقی است یا به دلیل فقدان سیاست خارجی کارآمد است که سبب شده طی این سال‌ها روزبه‌روز منزوی‌تر شویم و بود و نبودمان برای جهان علی‌السویه باشد؟
