عادت‌ها به مرور زمان شکل می‌گیرند؛ احتمالاً شما هم به بچه‌ای که موقع غذا خوردن سرگرم تلویزیون یا گوشی می‌شود دقت کرده‌اید یا موقع حل تکالیفش یاد بازی کردن می‌افتد.
اگر خودتان درگیر فرزند یا بچه این سنی نباشید قطعاً پای صحبت هر مادری که بنشینید؛ کاملاً آشنا می‌شوید؛ حتی پای صحبت مادرتان!
خدا نکند مادری برای سرگرم کردن فرزندش به هر دلیلی از این تاکتیک‌ها استفاده کند؛ هم خودش به ناله و گلایه می‌افتد و هم فرزندش!
آنچه که اهمیت دارد و پرداختن به‌آن خالی از لطف نیست: مبحث فرزندپروری آن هم در خصوص عادت‌هاست!
یک کودک موقعِ راه رفتن، دست دراز کردن، نوشتن، صحبت کردن، دعوا کردن و غذا خوردن به والدینش نگاه می‌کند.
او با نگاه کردن به اجتماع اطرافش یاد می‌گیرد؛ نوازش را یاد می‌گیرد، از بس که او را می‌بوسند و التماس می‌کنند مرا ببوس؛ بوسیدن را یاد می‌گیرد و ...
او از جامعه اطرافش الگو برمی‌دارد؛ اولین و قطعاً مهم‌ترین الگوی او که در قیاس با آن‌ها قرار می‌گیرد والدینش هستند!
بنابراین شاید بهتر باشد اولین قدم برای فرزندپروری را در تغییر عادت‌های خودمان جست‌وجو کنیم.
بنابراین با رعایت کردن یکسری اصول می‌توانید عادت‌هایی را در خود بشکنید و طرح نوی دراندازید.
وقتی خودتان تغییر کنید؛ فرزندتان با هربار قانون‌شکنی و بی‌ثباتی باز به عادات و روند شما باز می‌گردد.
وقتی‌که عادت‌ها را اصلاح و با عادات مفید جایگزین کردیم با استمرار و پیگیری مداوم آن‌ها را در خود تثبیت می‌کنیم.
عادت‌های اشتباه؛ آسیب‌زا هستند و مرور زمان ما خوب آن‌ها را می‌خوریم و پای فشار روانی‌شان می‌سوزیم؛ نهایت با روان‌درمانی کمی آرامتر می‌شویم امّا ممکن است فرصت‌های از دست رفته نظیر (بدن سالم، تعامل دوستانه، فرزند خوشحال، همسر وفادار و ...) جبران نشوند.
بنابراین پیشگیری بهتر از درمان است.
متاسفانه عادات اشتباه؛ مانند ویروس واگیردار در میان ما نسل به نسل می‌چرخد و همه آسیب می‌خوریم و امّا حال رسیدگی نداریم.
اگر به این متن علاقه داشتید؛ پیشنهاد می‌کنم حتماً مطلب والدین باهوش را مطالعه کنید تا در موردِ نحوه بهتر فرزندپروری و اینکه بتوانید بهتر نقشِ خودتان را داشته باشید؛ اطلاعات بیشتری کسب کنید.
مراقبِ خودمان باشیم?
