بدون شک در رابطه عاطفی‌مان همیشه شبیه پارتنرمان نیستیم.
مگر می‌شود دونفر بدون متفاوت کنار یکدیگر قرار بگیرند؟
تفاوت‌ها ممکن است در شرایط مختلف باعث درگیری یا ناراحتی در رابطه شوند!
بنابراین اگر رابطه خوبی نداریم، و زوج خوشبخت و خوشحالی رو می‌بینیم به معنای شانس بیشتر یا نبود درگیری عاطفی نیست، بلکه آن‌ها توانسته‌اند تفاوت‌ها را درک کنند.
ما از بدو تولد با نیاز‌های اساسی متولد می‌شویم؛ طی مسیر زندگی ممکن است با چالش‌های زیادی خواسته یا ناخواسته از سوی خود یا دیگران روبرو شویم.
ممکن است هر کدام از نیاز‌های ما معقول، افراطی یا نامعقول ارضا شوند.
بنابراین نیاز ما با دیگری برابر نیست!
اگر شاهد روابط خوب نبوده باشیم، احتمالاً صمیمت عاطفی برای ما سخت خواهد بود ( این صحبت‌ها برای هر فرد متفاوت است و همیشه بررسی ریشه‌ها یه یک نکته ختم نخواهد شد)
احتمالاً چسبیدن به خود و درک نکردنِ همسر یا پارتنرمان سبب شود؛ خسته، کوفته و بی‌انگیزه برای زندگی باشیم و ممکن است از فرزند‌پروری صحیح دور بمانیم (همانطور که ممکن است؛ خودمان در گذشته تجربه کرده‌ایم؛ فرزندمان نیز آسیب‌هایی تجربه کنند)
منظور از چسبیدن به خود به نوعی خودخواهی و آسیب‌رساندن به فرزند، پارتنر و دیگر افراد اطراف‌مان است و درک کردنِ طرف مقابل به معنای فراموش کردنِ خود و نادیده گرفتن نیاز خود نیست.
بهتر آن است که در مسائل غرق نشویم؛
بنابراین واجب است که مراقب باشیم در مسائل و رنج‌ها غرق نشویم و قطعاً رویکرد بهتری در مقابل‌شان داشته باشیم.
به خاطر داشته باشیم برای تجربه رضایت درونی بیشتر نیاز است مراحلی را طی کنیم؛ شامل:
۱. خودمان را بشناسیم (یعنی با خودمان غریبه نباشیم، دردهای‌مان را بشناسیم، علایق، تفریحات و هرآنچه مربوط به خودمان است را بشناسیم که داده پرت به طرف مقابل‌مان ندهیم)
۲. طرف مقابل‌مان را بشناسیم، سعی کنیم روزانه از حالات او، مسائلش باخبر باشیم. از او بخواهیم بیشتر از خودش برای ما بگوید
۳. به وقت ناراحتی، غم و دردِ روحی برای خودمان کار کنیم!
مثلاً: قدم بزنیم، دم‌نوش تهیه کنیم، کتاب بخوانیم، استخر برویم و ...
۴. در صورتی که از همسر یا فردی دل‌مان گرفته است، سعی کنیم در شرایطی که برای صحبت‌کردن مهیا باشد و هر دونفر آمادگی لازم برای حرف زدن را داشته باشند (چون قصد داریم به نتیجه‌ای برسیم که خودمان آرام شویم) با لحنی آرام از حسی که درون‌مان تجربه می‌کنیم؛ حرف بزنیم.
۵. در صورت امکان همدیگر را بغل کنیم
وقتی به مدل‌های سازنده عادت کنیم، تجربه تلخ و دردناک برای ما کمتر خواهد بود و کمتر به یکدیگر آسیب می‌زنیم و همچنین فرزندان‌مان از ما دوست داشتن را خواهند آموخت.
درصورتی‌که جلوی فرزند‌تان بگو‌مگو کردید؛ او را بغل کنید و به او یادآور شوید که چقدر او را دوست دارید و اوضاع همچنان اوکی است و شما همدیگر را دوست دارید.
