یه قاصدک ، تهش یک رویا

من قاصدکم خجالت نمی کشم که بگم رویاها همیشه اون قدر هم که فکر می کنیم واقعی نیستند

جنگیدن براشون باعث میشه واقعا تکه هایی از خودمون رو هم دست بدهیم

خجالت نمی کشم بگم که مامانم واقعا گاهی افتضاحه

عاشق قرمه سبزی هاشم ..

دوستت دارم مامان حتی اگر گاهی خیلی عصبانیت کنم

و تو آتش بگیری 🤣

همین من هم یه دیوونه ی واقعی که فقط با نقاشی آروم میشه ...

با آهنگ های کلاسیک

و لباس های زیادی عجیب و غریب

این نقطه ، نقطه ی بسیار سیاهیه و اما قابل ستودن

همه مون گناه می کنیم اما چرا بخشیدن دیگران همیشه از بخشیدن خودمون آسون تره ؟!

نمیشه امشب رو با این سوال غمگین تموم کرد

دلم هوای تمش ترش کرده ..