راضیه وفایی نژاد
راضیه وفایی نژاد
خواندن ۲ دقیقه·۴ سال پیش

پیک زمین

زنده است ، زندگی می کند و نفس می کشد !!
محبت شکوفایش می کند.توجه جان دوباره می بخشدش !!
بی مهری افسرده و پژمرده اش می کند . خشونت نبض حیاتش را می بلعد و قامت استوارش را افقی می کند !!

رد خور ندارد که این جاندار بی زبان و نجیب محبت را جبران نکند !!

او به پاس تمام آبیاری و مراقبت ها ، سایه و بهره اش را برای سده ها و حتی هزاران سال بعد هم به یادگار می گذارد !!

آنچنان در خلوت خود مشغول رشد و زایش و اوج گیری به سوی آسمان هاست که فرصت آزاری ( فراتر از طبیعتش ) ، به احدی را ندارد !!

حال مستقیم با خودت ، از چیزهایی سخن می گویم که تاکنون برایت نگفته اند !!

میدانی!!

تو چنان بزرگواری که اگر زبان باز میکردی و از جنایات من و هم نوعانم علیه تو و هم کیشانت سخن می گفتی ، صورت سیاهمان از این هم سیاه تر میشد و چه بسا از انسان بودن خود متنفر میشدیم و اعتراف میکردیم که ما برای تسلط و حاکمیت عادلانه بر این سیاره و حفاظت از داشته هایش زیادی حقیر و حریصیم !!

چنان مهربانی که خاضعانه و بی منت ، زحمت مهیای نفسمان رامیکشی !! ۳۸ تریلیون دلارمان را به ما میبخشی تا مجبور نباشیم برای حداقل ۶ ماه اکسیژن داشتن چنین هزینه ی هنگفتی کنیم !!

چنان عارفانه به آسمان و نور می گرایی که رشک برانگیز است این میل به عروج و برخاستن از زمین پست !!

تو استوارترین رفیقِ امین این کره ی خاکی هستی که آدمی می تواند دردهایش را بردارد ، بیاورد و زیر سایه ات بنشیند ، بر اندامت تکیه کند و برای تمام دردهای نگفته اش زار زار گریه کند و آنقدر ازاین همدم مطمئن باشد که نگران نباشد این اشک ها و ابراز ضعف ها ، عاقبت خنجری شود که تنش را بدرد !!

تو باید بمانی !!

تو مفیدترین یادگاری هستی که می تواند از من روی این سیاره بماند !!

تو ای نهال کوچک من ، باید کاشته شوی ، آبیاری شوی ، شکوفا شوی ، بارور شوی و به بالندگی برسی !

اگر جوهر قلم من بتواند تو و دوستانت را که یقینا جوانه ی امید و آرزو هستید ، براین خاک برویاند ؛ بدون شک قلمی جادویی خواهم ساخت که جوهرش نخشکد و جوابگوی مثنوی های بلندوبالایم دراین وبسایت باشد !!

قولم را از تو می گیریم و حرفم را تمام میکنم ...

قول بده که بمانی و آنقدر استوار باشی که نه طوفان و سیل و نه تیشه و تبر هیچ ازخدا بی خبری ، بتواند صلابتت را خدشه دار کند !!

قول بده که حتی اگر روزی من نبودم و بخت تماشای شکوهت را نداشتم ، نهال کوچک من روزی تنومندترین درخت این سرزمین باشد !!


همین یک زمینبانک ایران زمیندرختکاریپیک زمین
دانشجوی پرستاری ام ، دوساله که می نویسم
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید