لینک کانال تلگرامیم که یادداشت‌ها و مطالب مربوطه رو داخلش میذارم:
https://t.me/cinemaandamirali
پیشینه ساخت اثر:
رولد دال، نویسنده برجسته کودکان، در سال ۱۹۶۴ یکی از رمان‌های مطرح خودش چارلی و کارخانه شکلات سازی رو منتشر میکنه.
این رمان محبوب اولین بار در سال ۱۹۷۱ با فیلمنامه‌ای توسط خود رولد دال ساخته میشه و تبدیل به یه کالت میشه. این فیلم ساخته مل استورات و با بازی جین وایلدر در نقش ویلی وانکا ست.
بعد از مرگ رولد دال در ۱۹۹۰ وارنر دوباره به صرافت افتاد که از این رمان اقتباسی بکنه.
پس از جنجال‌های زیاد و چند نسخه پیش‌نویس فیلم‌نامه براساس رمان و تعویض تیم کارگردانی و بازیگری این پروژه به دست تیم برتون میفته و برتون که ارتباط خیلی خوبی با شخصیت رولد دال و داستانش برقرار کرده کار رو قبول میکنه.
برتون اولین و تنها پیشنهادش برای نقش اصلی جانی دپ هست.
فیلم‌نامه نهایی رو همکار قبلی برتون در ماهی بزرگ جان آگوست می‌نویسه که در زمینه پرداخت شخصیت‌های این چنینی استاده.
دنی الفمن هم برای ساخت موسیقی اثر و همچنین اجرای ترانه‌ها به پروژه ملحق میشه.
بعد از تهیه کنندگی جیمز و هلوی عظیم الجثه به کارگردانی هنری سیلیک این دومین اثر برتون از دنیای رولد دال محسوب میشه.
همچنین سومین همکاری هلنا بونهام کارتر (همسر برتون در آن زمان) با برتون در یک فیلمه.
یادداشت من درباره چارلی و کارخانه شکلات سازی ۲۰۰۵:
چارلی و کارخانه شکلات سازی فیلم عجیبی است.
جدا از طرح و ایده‌های داستانی منحصر به فرد رولد دال، تیم برتون از این داستان، فیلم عجیبی ساخته است.
تقریبا هیچ بخش معقولی در این فیلم پیدا نمی‌کنید، حتی در اجراهای موجود در این فیلم.
با این‌حال همه چیز به شکل زیبایی سرجایش قرار دارد.
برتون در قدرتمندترین حالت خودش است و حسابی کولاک می‌کند.
موسیقی دنی الفمن گوش نواز و فریبنده در عین حال آزار می‌رساند و همان چیزی است که ذهن مریض برتون می‌طلبد.
متریال‌های اکسپرسیونیستی (خانه خانواده باکت که از قضا مرا یاد ماهی بزرگ انداخت!) گوتیک (پیچ و تاب‌های رنگارنگ برتونی) و فوتوریستی (کارخانه شکلات سازی وانکا) که در فیلم‌های قبلی برتون نیز به چشم می‌خوردند، اینجا در چیدمانی زیبا وجود دارد.
بازی بازیگران هم عجیب و چشم نواز است.
شخصیت‌ها قاعدتا باید تیپ باشند اما فیلم‌نامه و بازی‌های درست کار را جلو می‌برد.
وانکا که می‌توانست یک شخصیت صرفا آزار دهنده باشد اینجا به لطف سبک بازی خاص جانی دپ (که انگار تیم برتون علاقه زیادی به استفاده از آن دارد چناچه در اسلیپی هالو و دارک شادوز و مقداری اد وود نیز دیده می‌شود.) در ذهن مخاطبانش حک می‌شود و طناز و قابل درک است.
چارلی و کارخانه شکلات سازی برتون فیلم خاطره انگیزی است که نقش مهمی در کودکی خیلی‌ها از جمله من دارد اما با بزرگ‌تر شدن و دوباره دیدن اثر متوجه می‌شویم که این اثر یک فیلم خوش ساخت فوق‌العاده عجیب و غریب است و شاید اگر در زمان دیگری جز دوران کودکی با آن آشنا می‌شدیم نمی‌توانستیم این چنین با آن ارتباط برقرار کنیم.
سیدامیرعلی خطیبی
