هر سخنرانی رهبری، عموما حاوی چند عبارت طلایی است؛ عباراتی که مستقیما از «دستگاه فکری» ایشان، خروجی گرفته میشود.
در دیدار دیروز ایشان (25 تیر 1404) با مسئولان قوه قضائیه، چند عبارت کلیدی و برجسته وجود داشت.
در این میان شاید مهمترین عبارت این بود:
«ملّت ایران در این جنگ تحمیلیِ اخیر کار بزرگی انجام داد؛ این کارِ بزرگ از جنس عملیّات نبود؛ از جنس اراده بود، از جنس عزم بود، از جنس اعتمادبهنفس بود.»
استکبار جهانی، ارادهها را هدف گرفته
در سالیان پس از انقلاب، روشن شده است که مبارزه ملت ایران با استکبار جهانی از جنس مقابله اراده و عزم است؛ چراکه اساسا قدرتهای جهانی در تمامی لایهها تلاش دارند اراده خود را بر ملتها تحمیل کنند؛ درست همانند قلدر کوچه و محله که جوری گردنکشی میکند تا هیچکس جرئت چپ نگاهکردن به او نداشته باشد؛ چه رسد به اینکه بخواهد با او درگیر شده و هزینهای بر او تحمیل کند.
آمریکا در طول سالیان پس از جنگ جهانی تلاش کرده است اراده خود را بر جهان تحمیل کند. پس به نحوی عمل کرده است که هیچکس در قدرتمندی نظامی، سیاسی و اقتصادی او تردیدی نکند.
تحمیل اراده اقتصادی بر دنیا
بهعنوان نمونه رفتارهای اخیر ترامپ در موضوع حفظ دلار و مبارزه با چندجانبهگرایی بریکس از همین منظر معنا میشود:
«همانطور که اطلاع دارید کشورهای عضو بریکس در تلاش بودند تا دلار ما را از بین ببرند. من به اعضای بریکس گفتم اگر بخواهند با دلار بازی کنند با تعرفه ۱۰۰ درصدی هدف قرار خواهند گرفت. بریکس برای ضربهزدن به آمریکا و تضعیف دلار این کشور ایجاد شده است».
ترامپ میداند دلار شکننده است پس آمریکا جوری باید مدیریت کند که حتی برای لحظهای، رؤسای کشورها به فکر تقابل با دلار برنیایند.
تحمیل اراده نظامی بر دنیا
کنفرانس مطبوعاتی ترامپ بعد از حمله به تأسیسات هستهای ایران بسیار دیدنی و عبرتآموز است. کافی است از همین زاویه به بحث نگاه شود که ترامپ در کل آن مانور قدرت میخواهد به دنیا اثبات کند ما برجستهترین قدرت نظامی دنیا هستیم و فاصله ما با توان نظامی همه کشورها، فاصلهای نجومی است. این یعنی فرماندهان نظامی دنیا آنچنان به این فاصله باور پیدا کنند که در همان مرحله تهدیدات کلامی رئیسجمهور آمریکا، شمشیرها را غلاف کرده و از مقاومت توبه کنند.
تحمیل اراده سیاسی بر دنیا
آمریکاییها تلاش دارند در منظر عمومی جهان، خود را خیرخواه و صاحباختیار دنیا جلوه دهند. بدین معنا که سیاستورزی آمریکایی، کاملترین و نجاتبخشترین نسخه برای همه دولتها و ملتهاست. پس با ادبیات کلامی خود سعی میکنند برای دیگران نسخه تعیین کرده و با غلبه اراده خود، آنان را وادار به پذیرش کنند. این عبارتهای اخیر ترامپ از همین منظر قابلتحلیل است:
«ایرانیها بهشدت میخواهند مذاکره کنند اما ما عجلهای نداریم زیرا ما باید در گذشته یک توافق میکردیم. آنها باید توافق میکردند اما مناطق مختلف آنجا را بهشدت بمباران کردیم. ما عجلهای نداریم اما اگر آنها بخواهند مذاکره کنند ما اینجا حضور داریم. ایران سود خواهد برد.»
حال بیایید دوباره سخن راهبردی رهبری را مرور کنیم و متوجه شویم که این عبارت چقدر طلایی و نقطهزن طراحی شده است:
«ملّت ایران در این جنگ تحمیلیِ اخیر کار بزرگی انجام داد؛ این کارِ بزرگ از جنس عملیّات نبود؛ از جنس اراده بود، از جنس عزم بود، از جنس اعتمادبهنفس بود.»
