خودش بود
مدت ها گذشته بود
وانگار تازه به فکر من افتاده بود
سعی کردم سرد باشم
جدی
حتی بدون اندکی لبخند
اما مگر میشود
تمام جانت را خلاصه کنی در یک نفر
و بی اعتنا باشی به او
قصد ناراحتی نیست اما فاصله
همراه خود سردی می آورد
انتظار آدم را از نو می سازد و
تنهایی بهترین دوستت میشود
پس دیگر توقع هیچ چیزی را نداری
اما
اگر تمام جانت را خلاصه کنی در یک نفر ؟!
