حال در چه زمانی میزیستیم؟
تقویم چه تاریخیست؟
ساعت و دقیقه کجا متوقف شده است؟
هیچ کس اینجا نیست،هیچ اثری از آن موجودات دو پا نیست
هیچ صدایی به گوش نمیرسد
حتی صدای سکوت
مانند کسی که هیچ چیزی نمیشنود
کسی که چیزی نمیبیند
کوریه کور
زمین در خواب است
شاید آن موجودات دوپا به سیارات دیگر کوچ کرده اند
مریخ یا کیهان
کسی نمیداند
چون کسی نیست تا بداند
خورشید نمیتابد
همه چیز سیاه است
سیاه سیاه
درختانِ فرسوده در زمان ادمیان، دگر هیچ اثری از انان نیست
گیاهان نابود شدند
چون هیچ اثری از آن آبیه سحرآمیز نمانده
ابر ها سیاه
سیاه سیاه
مثل اینکه خدا هم از زمین رفته است
و اما من
در خلوت تنهایی این دنیا نشسته‌ام و به این می‌اندیشم که تو کجایی؟
همه چیز نابود شده است ولی من باز به تو فکر میکنم
میبینی؟خوب مرا نگاه کن..
که بی تو در این صحرای بی آب و علف چطور به دنبالت میگردم
چرا من را تنها گذاشتی؟
نکند من را..
نکند من را فراموش کردی؟؟
منی که برای یک لحظه دیدنت زمین و زمان را به هم میزدم؟
چرا؟
عشق زیادیم دلت را زد؟
خب میگفتی کمش کنم
میگفتی دیگر به تو توجه نکنم
مشکی چشمهام را به روی عسلی چشم هایت ببندم
خب میگفتی مثل خودت باشم
چرا نگفتی در برابر هرعشقی کور شوم؟؟
چرا نگفتی که قرار است بروی تا بیشتر نگاهت کنم
تا بیشتر در عسل چشمانت غرق شوم
تو که میدانستی من بی تو میمیرم
چرا رفتی؟
