لینکسازی داخلی یکی از اون بخشهای سئوئه که خیلیها دستکم میگیرنش، اما واقعیت اینه که بخش بزرگی از موفقیت صفحات توی گوگل، دقیقاً همینجاست.
اگر لینکسازی داخلی سایتت اصولی نباشه، حتی با صد تا رپورتاژ هم باز نتیجه نمیگیری.
در این مقاله میخوام تمام مدلهای مهم و کاربردی لینکسازی داخلی رو برات توضیح بدم؛ اینکه هر کدوم چیه، کجا استفاده میشه و برای چه سایتی مناسبه.
امادهای؟ بریم سراغ اصل مطلب. 👇
این مدل از قدیمیترین و کلاسیکترین روشهای لینکسازی داخلیه.
تو این روش، سایت رو به «ستونهای موضوعی» تقسیم میکنیم.
اصول سیلو:
هر دسته محتوا فقط به خودش لینک میده
هر ستون عمودی، یک موضوع مشخصه
صفحات داخل یک سیلو به هم متصل هستن
مزایا:
ساختار خیلی منظم
مناسب سایتهای بزرگ و چندسطحی
دسترسی گوگل به موضوعات آسانتر میشه
معایب:
انعطافپذیری کم
اگر افراطی اجرا بشه، محتوای سایت از هم جدا میمونه
مناسب برای: فروشگاههای بزرگ، مجلههای موضوعی، سایتهای چندزبانه
این مدل محبوبترین، مدرنترین و استانداردترین روش لینکسازی دنیاست.
تمام سایتهای حرفهای از همین استفاده میکنن.
ساختار پیلار–کلاستر:
یک «پیلار پیج» (صفحه مرکزی)
چندین «کلاستر پیج» (صفحات پشتیبان)
لینکدهی دوطرفه بین پیلار و کلاستر
لینکدهی افقی بین خودِ کلاسترها
مزایا:
تقویت قدرت صفحه اصلی
درک بهتر ساختار توسط گوگل
پوشش کامل یک موضوع
افزایش عمق محتوا
مناسب برای: سایتهای محتوایی، آموزشی، فروشگاهی، SaaS، بلاگها، متخصصان سئو
تو این مدل مسیر لینکدهی از صفحات سطح پایین → به صفحات سطح بالا → به صفحه اصلی هدایت میشه.
صفحات کوچک (micro) ↓ صفحات کمکی (supporting) ↓ صفحات اصلی (core / money)
مزایا:
قدرت سریع به صفحات پولساز میرسه
معماری خیلی واضح برای گوگل
بهترین مدل برای رشد صفحات مهم
مناسب برای: سایتهای خدماتی، فروشگاهی، لندینگ پیجهای پولساز
این مدل شبیه ساختار ویکیپدیاست.
یعنی صفحات به شکل آزاد و شبکهای به هم لینک میدن.
مزایا:
ارتباط معنایی قوی بین صفحات
کاهش عمق خزش گوگل
تجربه کاربری عالی
معایب:
اگر بیش از حد انجام بشه، اسپم به نظر میرسه
نیاز به نظم دارد
مناسب برای: سایتهای محتوایی با موضوعات بههممرتبط
بردکرامبها لینکهایی هستن که مسیر صفحه فعلی رو نشون میدن:
خانه > دسته > زیر دسته > صفحه
مزایا:
تجربه کاربری بهتر
نرخ پرش کمتر
نمایش ساختار سایت برای گوگل
تقویت لینکهای دستهبندی و آرشیو
مناسب برای: فروشگاهها، وبلاگهای بزرگ، سایتهای آموزشی
قویترین نوع لینک داخلی همین مدل است.
لینکهایی که وسط متن و در دل پاراگرافها قرار میگیرن.
مزایا:
طبیعیترین نوع لینک
بیشترین سیگنال معنایی به گوگل
افزایش نرخ کلیک
تاثیر مستقیم روی رتبه
مناسب برای: همه سایتها بدون استثنا
در این روش به جای لینک دادن به صفحات سطح بالا (مثل دستهها)،
مستقیم به صفحات جزئی، قدیمی، کاربردی و دقیق لینک میدی.
مزایا:
افزایش ارزش صفحات کمقدرت
بالا بردن صفحات قدیمی
کمک به ایندکس سریعتر
مناسب برای: بلاگها، سایتهای آموزشی، سایتهایی که مقالات زیاد دارند
خیلی شبیه پیلار–کلاستر، اما کمی منظمتر و با محوریت یک «مرکز قدرتمند».
ساختارش:
یک هاب اصلی
چندین spoke
همهٔ اسپوکها به هاب لینک میدن
هاب به همه اسپوکها
مناسب برای: موضوعات تخصصی با منابع زیاد (مثلاً بازاریابی، برنامهنویسی، روانشناسی)
جواب کوتاه:
هیچ مدل «مطلقی» وجود ندارد.
جواب حرفهای:
ترکیب این مدلها بهترین نتیجه را میدهد.
✔ پیلار–کلاستر
✔ مدل هرم
✔ لینکدهی کانتکستمحور
✔ لینکدهی عمیق
این ترکیب هم معماری سایت را میسازد، هم قدرت را توزیع میکند، هم گوگل را عاشق سایت شما میکند.
لینکسازی داخلی یکی از مهمترین ستونهای سئوست و مدلهای مختلفی دارد:
از سیلویی و پیلار–کلاستر گرفته تا مدل هرم، شبکهای، بردکرامب و لینکهای عمیق.
اگر میخواهید نتایج واقعی ببینید، باید بدانید کدام مدل برای کدام بخش سایت مناسبتر است و چگونه باید ترکیبشان کنید.