سامانه یا محیطی است که بر چشمانداز کسب وکار یک اقتصاد یا دولت تاثیر میگذارد. کسب وکار به فعالیتهای ارزشآفرین یک سازمان بمنظور سود اشاره دارد ولی بازرگانی به معنای کل سامانه اقتصاد است که محیطی برای تجارت تشکیل میدهد.
این سامانه شامل سامانههای قانونی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و فناورانه است که در حال عملیات در هر کشوری هستند. همچنین میتوان از آن تحت عنوان دومین جزء کسب وکار یاد کرد که شامل همه فعالیتها، عملکردها و مؤسسات درگیر در انتقال کالا از تولیدکننده به مصرفکننده میباشد.
تعریف دیگری از بازرگانی وجود دارد که به داد و ستد کالا یا خدمات دارای ارزش میان شخص حقیقی یا شخص حقوقی گفته می شود.
به طور کلی هرگونه عملی (قابل سنجش و اندازه گیری مادی) را که اشخاص در مقابل کالا یا خدمتی، کالا یا خدمتی را واگذار نموده و هر دو طرف به هنگام این عمل راضی باشند بازرگانی گفته می شود. بازرگانی به دو قسمت بازرگانی داخلی و بازرگانی خارجی تقسیم می شود.
بازرگانی ساز و کاری است که هسته سرمایه داری را تشکیل می دهد. هر کس به عمليات بازرگانی بپردازد، بازرگان ناميده مي شود.
انواع بازرگاني
1- بازرگاني داخلي: شامل داد و ستد کالا و خدمات بين ساکنان يک کشور است.
2- بازرگاني خارجي: شامل داد و ستد کالا و خدمات و نيز نقل و انتقال مالي بين يک کشور با کشورهاي ديگر است.
3- بازرگاني منطقهای: نوع خاصي از بازرگاني خارجي است که در آن دو يا چند کشور در يک منطقه جغرافيايي معين به منظور دستيابي به هدفهاي مشخصي در زمينه بازرگاني همکاري ميکنند و براي همديگر امتيازها و تسهيلاتي در نظر ميگيرند.