- توی مترو هستی، میخوای تلگرامتو چک کنی اما حداقل 4 تا چشم دیگه توی گوشیته!
- تلگرامو رو باز میکنی، میبینی به یه گروهی اضافه شدی که خیلیاشونو اصلا نمیشناسی!
- یه پیام جدید برات توی تلگرام میاد، اسم طرف چندتا شکلک عجیب و غریبه!
- داری با تلفن با یک نفر صبحت میکنی، صدای ملچ ملوچ غذا خوردنش میاد!
- توی یه جمعی نشستی، خاله خانباجی ها شروع میکنن:
کی میخوای ازدواج کنی؟ / بچه دار شی؟
درست تموم نشد؟ / کی میری سربازی؟
و ...
- توی دانشگاه داری راه میری، یه نفر از دور با انگشت بهت اشاره میکنه و با نفر کناریش پچ پچ میکنه!
- توی صف خودپرداز هستی، نفر جلویی 3 تا کارت داره که میخواد استفاده کنه و بعدش هم قبض هاشو پرداخت کنه!
- میخوای سوار آسانسور بشی، شخصی که یک طبقه بالاتر یا پایینتر سوار شده جوری نگات میکنه که انگار سوار ماشین پدرش شدی!
- میخوای سوار تاکسی بشی، نفر قبلی جوی وسایلشو ریخته رو صندلی که انگار تخت خونشونه!
- توی تاکسی نفر کناری با صدای بلند با تلفنش صحبت میکنه!
این ها تعدادی موقعیت غیر قابل تحمل بود که برای خودم اتفاق افتاده بود. همین موضوع باعث شد یکم در مورد این رفتارها جستجو کنم که به علم اتیکت رسیدم.
در واقع اتیکت رو میشه ادب و نزاکت مدرن تعریف کرد که در تمام جنبه های زندگیمون کاربرد پیدا کرده، از چت توی شبکه هایی مثل تلگرام ، هدیه دادن و هدیه گرفتن، رستوران رفتن و کلا رفتار در اجتماع گرفته تا آداب مذاکرات سیاسی.
اتیکت باعث میشه از نظر دیگران فردی مؤدب، باشخصیت، ملاحظه کار و قابل اعتماد به نظر برسیم.
بنابراین چیزی که به نظر من الان توی جامعه مون واقعا از نون شب هم واجب تره اینه که خودمون این نکات رو یاد بگیریم و رعایت کنیم و به دیگران هم یاد بدیم.
قشنگ نمیشه به نظرتون؟ جامعه ای که توش کسی کارایی که بالاتر مثال زدم رو انجام نده...
به امید روزی که توی کشورمون واحدهای درسی با نام اتیکت تدریس بشه. همونطور که چندین ساله در سایر کشورها تدریس میشه.
در آخر چند منبع برای یادگیری اتیکت معرفی میکنم.
گفتگو:
