در هر فرهنگ بر اساس فاصله‌های مجاز افراد در موقعیت‌های مختلف رسوم خاصی درباره‌ی حریم خصوصی و تماس جسمی و رفتار پسندیده وجود دارد. ممکن است خالق تصویر برای ضبط این گونه فاصله‌های اجتماعی از دوربین به شکلی استفاده کند که هنگام تماشای آن‌ها احساس کنیم که در حریم شخصی خودمان روی می‌دهند . نمای درشت نه تنها می‌تواند نشان دهنده‌ی نزدیکی و محرمیت باشد بلکه می‌تواند این احساس را در ما به وجود آورد که به حریم خصوصی دیگران وارد شده‌ایم یا در لحظات آسیب‌پذیری آنان شریگ شده‌ایم. انگار شخص روی پرده درون خود را بر ما گشوده است .
