چند روز پیش خیلی اتفاقی وقتی دنبال تاریخ ریاضیات بودم رسیدم به کتابی به اسم گفت و شنودهایی در ریاضیات.
من عاشق گفت و شنودم و ریاضی رو دوست دارم (البته نه به حد فیزیک) و خب معلومه که کتاب منو گرفت!
کتاب رو گذاشتم تا سرفرصت بخونمش! یکی از همین شبها که بی‌خوابی اومد سراغم فرصت رو مناسب دیدم و رفتم سراغش! انقدددددر سفت یقه‌ی منو چسبید که تا کتاب تموم نشد خوابم نبرد! (البته پیوستش موند که دیروز خوندم).
انقدر این کتاب شیوه‌ی جذابی رو برای آشنایی با ریاضی انتخاب کرده بود که اگه اینجا ازش ننویسم فکر می‌کنم در حقش ظلم کردم!😂
خیلی جذابه که ریاضی که انقدر در ذهن همه خشک و دور و دست‌نیافتنی جلوه کرده در قالب داستان و اون هم به چنین شیرینی ظاهر بشه.
کتاب در 1965 در بوداپست برای اولین بار چاپ شده و در 1373 چاپ اولش در ایران بوده!(ولی گویا 1362 ترجمه شده!) مترجم (سعید قهرمانی) گفته کتاب رو سال 1977 توی تورنتوی کانادا دیده و خوشش اومده و بعد اونو به دوستش هم داده؛ دوستش چنان از کتاب خوشش اومده که مترجم رو تشویق به ترجمه‌ی کتاب کرده... متاسفانه اون دوست مشوق به شکل تلخی از دنیا رفته ولی من خیلی خوشحالم که باعث ترجمه‌ی این کتاب شد.
نویسنده‌ی کتاب، آلفرد رینی، برام جذاب شد. در ویکیپدیای فارسی ازش یه خط هست ولی لینک ویکیپدیای انگلیسی رو براتون گذاشتم (روی اسمش در خط بالا کلیک کنید).
نویسنده از دو جهت برام جالب شد: اول اینکه به جای مقدمه موخره نوشته بود، کاری که من واقعا دوست دارم نویسنده‌ها انجامش بدم و دوم اینکه به نظرم لذتش از محتوا در ترجمه‌اش نمایان بود.
در کل کتابی بود که خیلی دوستش دارم.
کاش دوستداران این کتابها زیاد بشن تا روزی شاهد انبوهی از کتابهای خوب توی کتابفروشی‌ها باشم و نه کتابهای زرد و مغرضانه!
