ساجد رسولی‌فر
ساجد رسولی‌فر
خواندن ۱ دقیقه·۷ سال پیش

شروع قصه جراحی فک

سال ۸۹ بود که من کنکور رو دادم و یه جورایی به فراغت رسیدم و بیشتر میتونستم خودم رو تو آینه ببینم. کم کم دیدن نامرتب بودن دندون‌هام اذیتم کرد. دندون هام سالم و سفید بودن ولی یکدست و متوالی نبودن.
به فکر درمان افتادم و اولین فکری که به سرم زد این بود که برم دو تا دندون نیش که از همه بیشتر کج بودن رو بکشم تا بقیه جا واسه حرکت داشته باشن. بردم پیش دکتر خانوادگی و اون گفت دندنات باید ارتدونسی بشه و صرفا با کشیدن چند تا دندون نامرتبی دندونات درست نمیشه. از طرفی سن تو هم بالا رفته و چاره فقط ارتدونسی هستش.

پس از تحقیق بهترین متخصص ارتدونسی مرکز استان رو پیدا کردم و رفتم پیشش. منو فرستاد تا عکس رادیولوژی و لابراتوآری بگیرم. عکس‌هارو که آوردم نیگا کرد و بعدش خودم رو معاینه کرد و که ناهنجاری فکی هم دارم. یعنی فک پایین من جلو هستش و بعد از یک دوره ارتدونسی باید فک پایین جراحی بشه و عقب کشیده بشه تا دندون‌های بالا و پایین تو موقعیت صحیح خودشون قرار بگیرن.

خلاصه بعد صحبت در مورد مدت زمان درمان و هزینه، دکتر یه قالب هم از دندونام گرفت و قرار شد هر ماه یک بار ویزیت بشم. مهر ۸۹ با مبلغ ۲.۵ میلیون به تفاوق رسیدیم و گفت که مدت درمان حدود ۲.۵ سال هستش.
اینجا اولین قدم برای شروع قصه جراحی فک من بود.

مهندس برق و توسعه دهنده، برنامه نویس AVR، ARM و آردوینو، کارشناس FPGA و ASIC، فعال در حوزه سامانه‌های نهفته
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید