لوسی ماد مونتگمری نویسنده معروف و خیال پرداز کانادایی بود که از کتاب های او میشه به مجموعه 8 جلدی آنی شرلی، قصه های جزیره 2 جلدی، مجموعه 3 جلدی امیلی، قصر آبی... اشاره کرد
لوسی در۳۰ نوامبر ۱۸۷۴ در کلیفتون (نیو لاندن کنونی) واقع در جزیره پرنس ادوارد چشم به جهان گشود او در ۲۱ ماهگی مادرش را در اثر بیماری سل از دست داد و پدرش که گرفتار حزن و اندوه مرگ همسر شده بود، حضانت او را به پدربزرگ و مادربزرگ مادریاش سپرد و در هفت سالگی او را ترک کرد و به پرینس آلبرت رفت. لوسی که ۷ سال بیشتر نداشت به کاوندیش رفت تا با پدربزرگ و مادربزرگش زندگی کند؛ آنها رفتار سختگیرانهای با او داشتند. لوسی علیرغم داشتن خویشاوندانی در آنجا، بسیاری از دوران کودکیاش را در تنهایی گذراند و همین تنهایی به خلق دوستان و دنیاهای خیالی و ذهنی او و در نهایت تقویت قوهٔ تخیلش کمک کرد.
او دوران آموزش ابتدایی را در کاوندیش گذراند، البته بهجز یکسال (۱۸۹۱–۱۸۹۰) که نزد پدر و نامادریاش به پرینس آلبرت بازگشت. در این زمان، لوسی اولین شعرش را به نام On Cape LeForce در مجلهٔ شارلوت در پرینس آلبرت منتشر کرد. او پس از یکسال به پرنس ادوارد بازگشت و پس از پایان تحصیلات پیشدانشگاهی در کاوندیش، به کالج پرنس ولز در شارلوت تاون وارد شد و توانست در رشتهٔ دبیری مدرک کارشناسی خود را دریافت کند. او دو سال تحصیل را در یک سال به اتمام رساند و سپس در رشتهٔ ادبیات در دانشگاه دالهاوزی واقع در نوا اسکوشیا مشغول به تحصیل شد. پس از اتمام تحصیل، مونتگومری در مدارس مختلف جزیرهٔ پرنس ادوارد بهعنوان مدرس مشغول به کار شد. در اوایل سال ۱۸۹۷ داستانهای کوتاه خود را در مجلهها و روزنامهها چاپ کرد. او بسیار پرکار بود و از ۱۸۹۷ تا ۱۹۰۷ بیش از ۱۰۰ داستان منتشر کرد.
مونتگومری در ۲۴ آوریل سال ۱۹۴۲ بر اثر ایست قلبی در تورنتو درگذشت. در کنار تختخواب او یادداشتی پیدا شد که در آن نوشته بود: «طلسمها عقلم را زائل کردند و نمیدانم که با این طلسمها چه کنم. خدا مرا ببخشد و امیدوارم دیگران هم مرا ببخشند حتی اگر درکم نکنند. وضعیت من بسیار بد و غیرقابل تحمل است، هیچکس این را درک نمیکند. عجب پایانیست بر زندگیای که همیشه همهٔ تلاشم را در آن بهکار گرفتهام.» نوهٔ مونتگومری در سال ۲۰۰۸ این موضوع را فاش کرد که مادربزرگش از افسردگی رنج میبردهاست که بهدلیل سالها مراقبت از شوهرش بدان دچار شده بود. شوهر وی از بیماری روانی رنج میبرد و ممکن است مونتگومری هنگام استفاده از قرصهای ضد افسردگی بیش از حد مصرف کرده باشد. مونتگومری در قبرستان کاوندیش به خاک سپرده شد و مراسم یادبود او در مزرعهٔ گرین گیبلز برگزار شد.
به یاد بود از وی موئسسه ای به نام ل.ام. مونتگومری که در سال ۱۹۹۳ در دانشگاه جزیرهٔ پرنس ادوارد تأسیس شد، به افرادی که در مورد زندگی، آثار، فرهنگ و تأثیر مونتگومری بر ادبیات تحقیق کنند، بورس تحصیلی اهدا میکند. مجموعهٔ این مؤسسه شامل رمانها، دستنوشتهها، متون، نامهها، عکسها، صداهای ضبطشده، آثار هنری و سایر موارد منتسب به مونتگومری است. بزرگترین مجموعهٔ مونتگومری در دانشگاه گوئلف نگهداری میشود.
فرزندان او چستر و استیوئرت و همسرش اوان مکدانلد بود
